Η υποχρέωση αυτή, όπως λένε στο υπουργείο Οικονομικών, θεσπίστηκε προκειμένου η ελληνική εφορία να έχει στη διάθεσή της κάποιον προκειμένου να απευθύνεται στην περίπτωση που προκύψει κάποιο θέμα με τον φορολογούμενο κάτοικο εξωτερικού.
Χιλιάδες Έλληνες ζουν για δεκαετίες στο εξωτερικό (π.χ. Γερμανία, ΗΠΑ, Αυστραλία) αλλά αποκτούν εισόδημα άνω των 3.000 ευρώ στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, πολλοί κάτοικοι Γερμανίας και Αυστραλίας εισπράττουν σύνταξη από ελληνικό ασφαλιστικό ταμείο, όπως είναι ο ΟΓΑ ή το ΤΣΜΕΔΕ, επειδή για κάποια χρόνια, πριν μεταναστεύσουν, εργάστηκαν στην Ελλάδα.
Πολλοί από αυτούς δεν έχουν πλέον συγγενικούς ή άλλους δεσμούς με την Ελλάδα και προκειμένου να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους με την ελληνική εφορία αναγκάζονται να «προσλαμβάνουν» κάποιον τρίτο έναντι αμοιβής μόνο και μόνο για να αναγράψουν το όνομά του στη φορολογική δήλωση στον πίνακα που ζητούνται τα στοιχεία του αντίκλητου. Ωστόσο, σταδιακά η συγκεκριμένη υποχρέωση έχει αρχίσει να προκαλεί δυσφορία στους φορολογούμενους κατοίκους εξωτερικού που εισπράττουν απλώς στην Ελλάδα μια πενιχρή σύνταξη ή το μίσθωμα από ένα διαμέρισμα που κληρονόμησαν.
Οι περισσότεροι από αυτούς υποβάλουν πλέον τις φορολογικές δηλώσεις τους μέσω ίντερνετ και δηλώνουν τη διεύθυνσή τους στους εξωτερικό στην οποία μπορεί η ελληνική εφορία να τους απευθύνει οποιοδήποτε ερώτημα ή αίτημα. Η υποχρέωση ορισμού αντικλήτου είχε νόημα, όταν στο παρελθόν δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα επικοινωνίας και ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης των φορολογούμενων. Άλλωστε πρόκειται για υποχρέωση που θεσπίστηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα, δηλαδή τη δεκαετία του 1910!
Του Σπύρου Δημητρέλη
Πηγή: capital.gr
Δημοσιεύτηκε: Τρίτη, 13 Μαρτίου 2012