Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην τριμηνιαία έκθεσή της για την Ευρωζώνη, επισημαίνει ότι τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκονται κατά πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ευρωζώνης και συγκεκριμένα στο 32,5%, έναντι 39,5%. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνουν την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στην Ελλάδα, τόσο στο εισόδημα όσο και στα ακίνητα, εισηγούμενοι μάλιστα την αναβίωση του φόρου ιδιοκατοίκησης και γενικά τη φορολόγηση της κατοχής των ακινήτων.

Οι προτάσεις αυτές δεν προέρχονται από περαστικούς έξω από τα γραφεία της Κομισιόν, αλλά από στελέχη της Ε.Ε., που είναι επιφορτισμένα με την παρακολούθηση των εξελίξεων στην ελληνική οικονομία. Οφειλαν να γνωρίζουν ότι η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα ήδη υπερφορολογείται, μετά και το τέλος στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα που επέβαλε ο κ. Βενιζέλος, αλλά και ότι οι εκπρόσωποι της Κομισιόν στην τρόικα έχουν δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους φόρους και ότι η προσπάθεια πρέπει να πέσει στις δαπάνες.

Παροιμιώδης είναι και η διγλωσσία του ΔΝΤ. Ενώ ο γνωστός μας Πολ Τόμσεν τόνιζε ότι δεν είναι πρόβλημα οι μισθοί για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, επέβαλε δραματικές μειώσεις και, το Μάιο που θα επιστρέψει, θα πιέσει και για νέες μειώσεις.

Ακόμη, ενώ το ΔΝΤ είναι βασικός συντελεστής της νέας δανειακής σύμβασης και του PSI, το οποίο παρουσιαζόταν ως την απόλυτη λύση για το χρέος, έκθεση του ίδιου οργανισμού ενσπείρει αμφιβολίες. Η «διπλή γλώσσα» δεν συνιστά ανεξήγητο φαινόμενο, αλλά εξηγείται βάσει των τελευταίων εξελίξεων και αντανακλά τη σύγχυση των εμπνευστών της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα μας.

Εχουμε ένα δεδομένο. Το οικονομικό μοντέλο, που επέβαλαν διά πυρός και φόρων στην Ελλάδα, έχει αποτύχει. Ούτε κατάφερε να ελέγξει το έλλειμμα, ενώ βύθισε την οικονομία σε ύφεση, από την οποία είναι άγνωστο πότε θα βγει, και δεν δίνει την παραμικρή ελπίδα. Προβαίνουν έτσι σε τακτές αναθεωρήσεις και σε διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες, όμως, το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη για την ελληνική οικονομία. Οταν ένα πρόγραμμα, ένα project, ανασυγκροτείται εκ βάθρων και ξαναγράφεται κάθε τρεις μήνες, σίγουρα έχει πρόβλημα και το πρόγραμμα και οι δημιουργοί του.

Του Πάνου Φ. Κακουρη
Πηγή: Η Ναυτεμπορική
Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 7 Απριλίου 2012