Ο Αυγοσπάστης του Μαξίμου και η Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη
Το θέμα της βίαιης καταστροφής του «κακού» από το «καλό» υπάρχει διαχρονικά: O Θεός της Παλαιάς Διαθήκης καταστρέφει τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ο ήρωας - τιμωρός των γουέστερν (σπαγγέτι), στα δέκα τελευταία λεπτά της ταινίας εξοντώνει όλους τους «κακούς» και αμαρτωλούς, ο Τζον Ράμπο (Συλβέστερ Σταλλόνε) εξολοθρεύει όλους τους κακούς Βιρμανούς στρατιώτες, απελευθερώνοντας παράλληλα καμπόσους «παγιδευμένους» καλούς… κλπ.
Για κάποιους λόγους που «εκφεύγουν του παρόντος», το μοτίβο αυτό αρέσει και «πουλάει»: Το γεγονός αυτό δεν θα μπορούσε να διαφύγει της προσοχής και να μείνει ανεκμετάλλευτο από τους ήρωες πολιτικούς μας. Έτσι λοιπόν αυτοί, φαντασιακά πάντα (για να θυμηθούμε και τον Καστοριάδη) υπόσχονται «αλλαγή», «απαλλαγή», «κάθαρση», «ενσυγχρονισμό», «επανίδρυση», «οριστική ρήξη με το παρελθόν», «το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκκαλο». Είτε μας δουλεύουν «ψιλό γαζί», είτε είναι ειλικρινείς όταν τα λένε αυτά (δηλαδή πάσχουν από διχασμό προσωπικότητας), το αποτέλεσμα για μας είναι το ίδιο: Το σημερινό μας χάλι.
Πάντως, η εικόνα του καουμπόϋ που καβάλα στο άλογο αποχωρεί προς το ηλιοβασίλεμα, αφήνοντας πίσω του πτώματα και καπνίζοντα ερείπια, δεν είναι αποδεκτή ούτε από τους (αυτούς τους ίδιους) πολιτικούς ούτε από τους «υπηκόους». Ο πολιτικός πρέπει να έχει έτοιμη την εναλλακτική λύση και τον τρόπο, με τον οποίο θα την επιβάλει και θα την καθιερώσει.
Εν προκειμένω, ο κ. Σαμαράς αρέσκεται στην έκφραση «σπάω αυγά» και την χρησιμοποίησε σε όλους τους χρόνους, πρόσωπα και εγκλίσεις. Πρόσφατα μάλιστα, το συνέδριο του κόμματός του δήλωσε αυτάρεσκα ότι αυτός και οι συνεργάτες του δεν δίστασαν να «σπασουν αυγά». Πράγματι το έκαναν. Μόνο που δεν είχαν διαθέσιμη ούτε καν τη συνταγή για την «ομελέτα» ή τη «μαρέγκα». Μείναμε τελικά με τα τσόφλια, τους κρόκους και τα ασπράδια, ατάκτως ερριμένα μέσα στην …πολιτική κουζίνα (!), συνοδευόμενα από το μαύρο στις οθόνες των τηλεοπτικών δεκτών μας. (Τελευταία, έχουν ανοίξει και κάποιες «κονσέρβες», που όμως δεν ενδιαφέρουν σχεδόν κανέναν).
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, σε μια άκρως διστακτική (για να μην πούμε κάτι άλλο προς το παρόν) απόφαση, δεν κατάργησε (ως όφειλε κατά τη γνώμη μου) την επίμαχη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΟΙΚ.02/11.6.2013) με την οποία καταργήθηκε η ΕΡΤ («έσπασαν τα αυγά»). Επεσήμανε πάντως ότι παραβιάζει το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος και τους σχετικούς με αυτό (μη καταργηθέντες) νόμους, με αποτέλεσμα «να μην επιτελείται η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 1730/1987 (Α 145), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 1 του ν. 1866/1989 (Α 222) συμβολή δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα στην ενημέρωση, στη μόρφωση και στην ψυχαγωγία του ελληνικού λαού και της ομογένειας». Κατά συνέπειαν, στην αρχή ο (απερχόμενος) Πρόεδρος του ΣτΕ με την προσωρινή διαταγή της 17ης Ιουνίου ΔΙΕΤΑΞΕ «Τη λήψη από τους συναρμόδιους Υπουργό Οικονομικών και Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων για τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και τη λειτουργία διαδικτυακών ιστοτόπων από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΩΣ τη σύσταση και λειτουργία νέου φορέα…».
Προφανώς, η Κυβέρνηση διεμήνυσε στον Πρόεδρο του ΣτΕ: «καλ-ομελέτα κι έρχεται». Και τον έπεισε. Έτσι, ο κ. Μενουδάκος δεν μειοψήφησε στην Απόφαση της Επιτροπής Αναστολών (236/ 20-6-2013) που στο τέλος το «μαλάκωσε» λιγάκι ως εξής:
«Η Επιτροπή …ΚΡΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ: 1) να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθ. ΟΙΚ.02/11.6.2013 Κοινής Υπουργικής Απόφασης αποκλειστικά ως προς το μέρος της, με το οποίο προβλέπεται α) ότι διακόπτεται η μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών …, … να ληφθούν από τους συναρμόδιους …τα αναγκαία οργανωτικά μέτρα, περιλαμβανομένης και της πρόσληψης του αναγκαιούντος προσωπικού, για την εκ μέρους μεταβατικού δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα μετάδοση, στο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ χρόνο, του αναγκαίου προγράμματος ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και … Η Επιτροπή επιφυλάσσεται να επανέλθει αυτεπαγγέλτως εντός ΕΥΛΟΓΟΥ χρόνου για να διαπιστώσει αν έλαβε χώρα συμμόρφωση προς τα ανωτέρω κριθέντα».
Δηλαδή, πρέπει να συνέλθει η Επιτροπή για να διαπιστώσει (!) αν μεταδίδονται τα ραδιοτηλεοπτικά ενημερωτικά και ψυχαγωγικά προγράμματα…
Και φυσικά τίθεται το ερώτημα: Αν διαπιστώσει, στον «εύλογο»(;) χρόνο ότι οι συναρμόδιοι Υπουργοί δεν …συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις, τι θα κάνει; Εδώ καλούνται να απαντήσουν εγκύρως οι νομικοί φίλοι μας. Σύμφωνα με όσα εγώ γνωρίζω, το πολύ – πολύ να τους παραπέμψει, σύμφωνα με το Αρθρο 86 του Συντάγματος και το Νόμο (3126/2003) περί Ευθύνης Υπουργών, πίσω στη Βουλή με την παράκληση να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες τους, για «παράλειψη οφειλομένης ενεργείας», προς πλήρη δόξαν του πλήρους διαχωρισμού εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας ! Μέχρι να αποφασίσει όμως η Βουλή για παραπομπή τους (λέμε τώρα…), θα έχει αρχίσει να λειτουργεί όπως-όπως και τσάτρα-πάτρα ο νέος ραδιοτηλεοπτικός φορέας, και οι Υπουργοί θα απαλλαγούν λόγω «εμπράκτου μεταμελείας»!
Έως τότε και για όλη τη διάρκεια του «ευλόγου» χρόνου, διατελούμε σε ομολογημένη και κραυγαλέα παρανομία και παραβίαση του Άρθρου 15 του Συντάγματος (και άλλων άρθρων του αστικού κώδικα και της εργατικής νομοθεσίας). Αναρωτιόμαστε: Υπάρχει «εύλογος χρόνος» για μια συνταγματική εκτροπή;
Αυτά όμως τα ερωτήματα δεν φαίνεται να απασχολούν ιδιαίτερα τους «καθ’ ύλην αρμοδίους» και φυσικά ουδόλως τον Αυγοσπάστη πρώην συνιδιοκτήτη «πιτσαρίας που έσκιζε». Στενοχωρούν όμως και θλίβουν ιδιαίτερα τον υπογράφοντα που δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, αλλά απλός πολίτης.
Εμείς οι απλοί πολίτες, χωρίς τα δημόσια αξιώματα, έχουμε το μεγαλύτερο «έννομο συμφέρον» να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία. Για χάρη μας υποτίθεται ότι λειτουργεί και Εμάς αφορά.
Υ.Γ. Στη συνέχεια, το σπάσιμο των αυγών συνεχίστηκε με τη δημοτική αστυνομία και την τεχνική μέση εκπαίδευση. Εξακολουθούν όμως να μένουν εκτός «κινητικότητος» οι χιλιάδες «επίορκοι» και το προσωπικό των χιλιάδων «Οργανισμών». Για πολλούς από αυτούς δεν χρειάζεται καν συνταγή για την «ομελέτα». Μόνο σκούπα, φαράσι και (οικολογικός) σάκος απορριμάτων…
Εικόνα: http://students.colum.edu/
