Η δήλωση του βουλευτή και Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Γιάννη Τραγάκη: "Πριν από 10 χρόνια είχαμε τεκμηριώσει πλήρως την ανάμειξη για τα TOR-M1 και τα TPQ-37 του Άκη Τσοχατζόπουλου στις μίζες της εταιρείας Drumilan, αλλά και του Γιάννου Παπαντωνίου στο "πάρτι" των προμηθειών στις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά δυστυχώς εκεί σταματήσαμε"…
Φαίνεται ότι η …μοίρα στάθηκε αδυσώπητη για τον κ. Τραγάκη και τους συνεργάτες του. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το «δυστυχώς»; Το οποίο υποδηλώνει «κακή τύχη»;
Εδώ χωρούν 3 εξηγήσεις του φαινομένου «δυστυχώς σταματήσαμε»;
- Υπερφυσικές δυνάμεις. Έβαλε ο διάολος το χεράκι του.
- Συμπαντική συνωμοσία: Ήρθε από κάποιο μακρινό γαλαξία μια ακτίνα (τύπου Βήτα-Ζήτα) και χτύπησε όλη την ομάδα που ήταν κάπου συγκεντρωμένη και έψαχνε (και είχε βρεί) τις μίζες. Αυτομάτως έπαθαν όλοι απώλεια μνήμης και δεν ήξεραν πλέον γιατί ήσαν όλοι εκεί συγκεντρωμένοι και τι ήθελαν να κάνουν.
- Έπαθαν όλοι μαζί και συγχρόνως οξύ Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο που είχε ως αποτέλεσμα εκλεκτική απώλεια μνήμης.
Το 2) και το 3) είναι άκρως απίθανο να συμβούν, θα μου πείτε. Πράγματι, αλλά εκεί ακριβώς έγκειται και η έννοια της …Τραγωδίας. Ευτυχώς (!) η επίδραση της ακτίνας Βήτα-Ζήτα ή του Εγκεφαλικού Επεισοδίου κράτησε μόνο 10 περίπου έτη. Οπότε και ο κ. Τραγάκης τα θυμήθηκε όλα και έκανε την παραπάνω δήλωση.
Πραγματικά, εκ πρώτης όψεως η δήλωση Τραγάκη δεν έχει καμία λογική. Για φαντασθείτε την εξής σκηνή: Πάει ο αστυνομικός στο διοικητή του και του λέει: «Κύριε Διοικητά, είχα πιάσει τον κλέφτη, αλλά, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αποφάσισα να τον αφήσω να φύγει, μαζί με τα κλοπιμαία!»
Εκ δευτέρας όψεως, χωρίς χιουμοριστική διάθεση πλέον, μπορούμε να βρούμε μία εξήγηση: Η Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, που διεκδικούσε την εξουσία, άρχισε πράγματι κάποιες έρευνες, για να πλήξει το ΠΑΣΟΚ, που είχαν καταλήξει σε κάποια συγκεκριμένα αποτελέσματα. Εν τω μεταξύ όμως έγινε κυβέρνηση (το 2004), οπότε σκέφτηκε διαφορετικά: «Δεν αφήνουμε τώρα τις αποκαλύψεις… Αν προχωρήσουμε πάρα πολύ και καταλήξουμε σε δημόσιες καταγγελίες και διώξεις, οι αντίπαλοί μας, για να μας εκδικηθούν, θα μας την «έχουν στημένη». Δεν θα μας αφήσουν «σε χλωρό κλαδί». Οπότε και «τα δικά μας παιδιά» δεν θα μπορούν να βάλουν ούτε «τόσο δα» το δάκτυλο στο μέλι… Άλλωστε, το «κράτος» έχει συνέχεια. Έχουν υπογραφεί συμβάσεις, που θα πρέπει να εκτελέσουμε. Αν τις ακυρώσουμε εκτιθέμεθα ως …χώρα (λέμε τώρα…). Θα θυμώσουν και οι σύμμαχοι και εταίροι μας (Γερμανοί και άλλοι «προμηθευτές»).
Αυτή τη «συνέχεια» του «κράτους», τη βλέπουμε μπροστά μας συνέχεια και …συνέχεια την πληρώνουμε. Πρόκειται στην ουσία για συνέχεια της ίδιας «πολιτικής» των δύο κομμάτων εξουσίας (που την έχουν ακόμη, ειρήσθω εν παρόδω…)
Τίθεται όμως τώρα και ένα άλλο ερώτημα: Αφού ήξεραν ότι μάλλον θα κέρδιζαν τις εκλογής και ότι θα γίνονταν κυβέρνηση, οπότε και θα «έθαβαν» το θέμα, γιατί το ξεκίνησαν; Δεν λυπήθηκαν τους κόπους και τα έξοδα που κάνανε; Ας δώσουμε και εδώ μιαν εξήγηση. Δεν λογάριασαν καλά και τους ξέφυγε το timing. Ή : είχαν μείνει πολύ καιρό εκτός εξουσίας ( 1993-2004, 11 ολόκληρα χρόνια) και είχαν χάσει την επαφή τους με τα «καθήκοντα» και τις «ευθύνες» μιας κυβέρνησης…
Πάμε τώρα και στο τελευταίο ερώτημα: Γιατί ο κ. Τραγάκης έκανε την παραπάνω δήλωση; Δεν εγνώριζε ότι με αυτή στοιχειοθετείται το ποινικό αδίκημα της υπόθαλψης και συγκάλυψης εγκληματία; Ίσως και άλλα αδικήματα; Θα μου πείτε, ο κ. Τραγάκης δεν είναι νομικός (είναι τοπογράφος μηχανικός). Είναι όμως βουλευτής (εξελέγη «δυστυχώς» το 1974, 1977, Ιούνιο 1989, Νοέμβριο 1989, Απρίλιο 1990, Μάρτιο 2004, Σεπτέμβριο 2007, Οκτώβριο του 2009, Μάιο του 2012 και Ιούνιο του 2012) και υποτίθεται ότι κάτι πρέπει να ξέρει από νόμους, εφόσον τους ψηφίζει. Και όχι ο πρώτος τυχών βουλευτής. Διετέλεσε γενικός γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας και Αντιπρόεδρος της Βουλής. Τι να πει κανείς ; Ήταν ίσως μια «άτυχη στιγμή». Εδώ ταιριάζει και το …δυστυχώς.
(Άσχετο: Αυτό το ερώτημα «μόνο οι βλάκες γίνονται πολιτικοί ή η πολιτική αποβλακώνει;», έρχεται και επανέρχεται στο μυαλό μου και με βασανίζει…)
Τι θα πεί τώρα ο κ. Τραγάκης; Ότι «δεν ήθελε να πεί ακριβώς αυτό», ότι «οι δηλώσεις του παρερμηνεύθηκαν» ή ότι «λέμε και καμιά μ…κία να περνάει η ώρα»; Μπορεί και να τα πει, αλλά θα πρέπει πλέον να τα επαναλάβει και ενώπιον των δικαστικών αρχών. Καθόσον ήδη κάποιοι «περίεργοι τύποι» όπως ο Θάνος Τζήμερος, ο Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος και ο Δημήτρης Ρεκλός, Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και Νομικός Σύμβουλος του κόμματος (κινήματος πολιτών) Δημιουργία, Ξανά! μετέβησαν μέχρι το «Θέμιδος Μέλαθρον», όπου ο κ. Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος κατέθεσε (9/1/2014) αναφορά στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ζητώντας τη διερεύνηση των δηλώσεων Τραγάκη σχετικά με το κουκούλωμα του σκανδάλου των προμηθειών στα εξοπλιστικά προγράμματα.
Το θέμα λοιπόν θα έχει ΕΥΤΥΧΩΣ συνέχεια. Οι δικαστές θα έχουν πολλή δουλειά (ήδη ο απόστρατος πλωτάρχης Παναγιώτης Σταμάτης, υπέβαλε απευθείας μήνυση στον Τραγάκη), αλλά μέχρι τώρα φαίνεται ότι ανταποκρίνονται περίφημα.
Ο κ. Τραγάκης, τώρα που ανέκτησε τη μνήμη του, θα μπορούσε να συνεισφέρει στην έρευνα των δικαστών, μιας που γνωρίζει τη διαδρομή του μαύρου χρήματος "μέχρι δολλαρίου" (εκτός και αν ισχύει η εκδοχή της ακτίνας Βήτα - Ζήτα, η οποία ενδεχομένως εξαφάνισε και όλες τις αποδείξεις)
Τι άλλο να πούμε εμείς οι πολίτες; Ότι είχαμε (και έχουμε) ΔΥΣΤΥΧΩΣ πολιτικούς όπως ο κ. Τσοχατζόπουλος ή ο κ. Τραγάκης και στρατιωτικούς «αρίστους εμπειρογνώμονες» όπως ο κ. Κάντας (για να παραμείνουμε προς το παρόν στους ήδη καταδικασθέντες ή ομολογήσαντες) και τους οποίους ΔΥΣΤΥΧΩΣ ψηφίζαμε.
ΕΥΤΥΧΩΣ, κάποια στιγμή, θα ξαναέχουμε εκλογές…
Στη φωτογραφεία, ο αξέχαστος Αλέξης Μινωτής στην τραγωδία του Σοφοκλή "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Από τα αρχεία του Εθνικού Θεάτρου)
