Μια πολύ …πονεμένη ιστορία αφορά τα χρονίζοντα χρέη του Δημοσίου προς τους πάσης φύσεως ιδιώτες (που είναι πολίτες με δικαιώματα, ας μην το ξεχνάμε αυτό…)
Οι αριθμοί έχουν ως εξής: Το Δεκέμβριο 2012, το Δημόσιο όφειλε στους ιδιώτες 8,2 δις. Η «δόση μαμούθ» των 49 δις (εκταμιεύθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012) περιελάμβανε 6,3 δις για πληρωμή χρεών προς ιδιώτες. Το Δημόσιο πλήρωσε μόνο 4,4 δις μέσα στο 2013 στους ιδιώτες παρακρατώντας 1,9 δις. Μέσα στο 2013 προσέθεσε άλλα 0,9 δις σε χρέη προς ιδιώτες παρά τις ληστρικές πρακτικές του κουρέματος (rebate) και του «δεν έχω, δεν δίνω» (claw back). Έτσι βγαίνει το εξής νούμερο: 8,2 + 0,9 – 4,4 = 4,7 χρέος πους τους ιδιώτες. Πάντως το 1,9 δις που δεν πλήρωσε, ως όφειλε βάσει των συμφωνιών, προστέθηκε στο «πλεόνασμα» μετατρέποντάς το σε «πλεόνασμα-έκπληξη». Και όλα αυτά παρά τη ρητή διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι μέχρι τον Ιούλιο 2013 θα έχουν εξοφληθεί οι ιδιώτες μέχρι τουλάχιστον το ποσό των 6,3 δις.
Από αυτά λοιπόν τα 1,9 δις που στην ουσία καταχράσθηκε το δημόσιο, χορηγεί «κοινωνικό μέρισμα» σε κάποιες «ευπαθείς» ομάδες, όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι ένστολοι. Αντιπαρέρχομαι τις «κακόβουλες» εικασίες ότι αυτά τα κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά για προεκλογικούς λόγους και απευθύνεται ειδικά στις ομάδες αυτές που ενδεχομένως και να φαίνονταν διατεθειμένοι να ψηφίσουν «τιμωρητικά» Χρυσή Αυγή. Τα χρήματα αυτά σίγουρα όλοι αυτοί τα χρειάζονται. Όπως όμως τα χρειάζονται και οι δύσμοιροι «ιδιώτες». Οι οποίοι παλεύουν με νύχια και με δόντια να διατηρήσουν ανοιχτές κάποιες επιχειρήσεις, πληρώνοντας τόκους υπερημερίας στα δάνεια που είχαν πάρει (σε ανύποπτο χρόνο) από τις Τράπεζες.
Η όλη κατάσταση θυμίζει λίγο τη γνωστή ιστορία του Ρομπέν των Δασών που λήστευε τους πλούσιους για να ενισχύσει τους φτωχούς. Μόνο που εδώ υπάρχουν κάποιες διαφορές. Η κυβέρνηση θα ενισχύσει πράγματι τους (ας πούμε) φτωχούς. Μόνο που δεν θα τα πάρει από τους «πλούσιους». Οι ιδιώτες στους οποίους τα χρωστάει, μόνο πλούσιοι δεν είναι. Εξ άλλου, αυτά που εισέπραξε και δεν απέδωσε στους ιδιώτες δεν πάνε όλα στους «φτωχούς». Εκεί πάνε μόνο 0,5 δις. Τα υπόλοιπα πάνε στο «πλεόνασμα» και από εκεί… «αλλού»
Πάντως ο κ. πρωθυπουργός εμάς τους «ιδιώτες» (ως ιατρό συμβεβλημένο με το Δημόσιο μου χρωστάει ακόμα πολλά) μας σκέφτεται πολύ. Δεν έχουμε κανένα παράπονο. Ας προσέξουμε τι ακριβώς είπε στην ομιλία του στις 18/3/14 (από την express.gr).
… «Ακόμα, μέσα στο 2014, θα δοθεί άλλο ένα δισεκατομμύριο σε επιστροφές παλαιών ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, επιπλέον εκείνων που είχαν προβλεφθεί από το πρόγραμμα. Έτσι, οι πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών φέτος θα φτάσουν τα 2,8 δισεκατομμύρια. Κι αυτό θα δώσει- όπως καταλαβαίνει ο καθένας- άμεση ρευστότητα στην οικονομία και θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο την αναγκαία ανάκαμψη»...
Παραδέχεται δηλαδή εμμέσως (πλην σαφώς) ότι τα χρήματα που οφείλει (και δεν δίνει, για να παρουσιάσει «πλεόνασμα») στους ιδιώτες, αφαιρούνται από πόρους που θα συνέβαλαν στην «αναγκαία ανάκαμψη». Κάτι είναι και αυτό…
Εμείς οι φουκαράδες «ιδιώτες» καλούμαστε όμως να πληρώσουμε, όπως όλοι οι συμπολίτες μας, αυξημένους έως δυσβάστακτους φόρους και χαράτσια, τα οποία «προς το παρόν» δεν μπορούν να συμψηφισθούν με τα χρέη του Δημοσίου προς εμάς.
Μετά από όλα τα παραπάνω είναι ή όχι δικαιολογημένο το λογοπαίγνιο του τίτλου: «Ο Ρομπέν των Χαζών»; Μόνο που δεν ξέρουμε ποιοι ακριβώς είναι οι χαζοί: Οι πολίτες, όπως τους θεωρεί ο κ. πρωθυπουργός ή οι πράγματι χαζοί που «χαίρονται» για το «πρωτογενές» (ψευτογενές) «πλεόνασμα»;…
