Όταν καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης θεωρούν την ρύπανση της αφισοκόλλησης και την ασυδοσία των γκράφιτι, σημαντικό προϊόν της ελευθερίας έκφρασης, τι μπορείς να περιμένεις απο τον υπόλοιπο κόσμο;
Όταν μάλιστα αυτοί οι καλλιτέχνες είναι καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, έχουν διατελέσει βοηθοί καθηγητών στην Σχολή Καλών Τεχνών και είναι γόνοι γνωστών καλλιτεχνικών οικογενειών, αντιλαμβάνεσαι με τι ερεθίσματα μεγαλώνουν οι νεότερες γενιές.
Απορείς ακόμα για την όψη των σχολείων και των Πανεπιστημίων μας;
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.
Ο λόγος, για την δημόσια συζήτηση που οργάνωσε το σωματείο Φίλων του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, στον χώρο εκδηλώσεων του Πειραματικού Σχολείου του ΑΠΘ, θύμα graffiti και αφισσών, πρόσφατα ανακαινισμένο με χορηγό την Coca Cola.
https://www.facebook.com/events/1096952623804005/?ti=icl
Το θέμα αφορούσε την ασυδοσία και τον βανδαλισμό απο γκραφιτι σε ιστορικά μνημεία, διατηρητέα κτίρια, σχολεία, αλλά και σε οποιονδήποτε ιδιωτικό ή δημόσιο κτίσμα και την αναζήτηση μέτρων προστασίας.
Ομιλητές: Σωκράτης Πίντζας( γλύπτης, αρχιτέκτονας). Ο Γιώργος Σκιαδαρέσης(προϊστάμενος της Εφορίας Αρχαιοτήτων. )Οι Δημήτρης Μπαϊρεκταρίδης (Jasone) και ο Νίκος Ελμαΐδης (Nel).( tattoo και graffiti artists). Η Γεωργία Πεπονά (προϊσταμένη τμήματος ΠΕ Μηχανικών του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού).Η Κωνσταντίνα Παπαϊωάννου, (Υπαστυνόμος Α, εκπρόσωπος της Αστυνομικής Διεύθυνσης του τμήματος Λευκού Πύργου).
Το πρόβλημα των γκράφιτι, έχει πάρει δραματικές διαστάσεις, καταστρέφοντας εκτός απο την αισθητική μας και την εικόνα της πόλης, μνημεία μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας, προκαλώντας ζημιές ανυπολόγιστες σε πολιτιστικό και τουριστικό επίπεδο, αλλά και σε οικονομικό , αφού η αποκατάσταση των μνημείων χρειάζεται ειδική εργασία και ειδικά υλικά.
Μετά απο την παρουσίαση των δεδομένων που επικρατούν στην χώρα μας σε σχέση με τις άλλες χώρες, με ή χωρίς τον ανάλογο πολιτιστικό πλούτο, καταλήξαμε οτι μάλλον θα πρέπει να αυξηθούν τα μέτρα προστασίας , με φώτα , φύλαξη, κάμερες, κάγκελα, να γίνουν οι ποινές αυστηρότερες, να εκτελούνται άμεσα και να δοθούν ειδικοί χώροι για να τους χρησιμοποιούν οι graffiti artists.
Εγω, ως εικαστικός εκπαιδευτικός και πολίτης, θεωρώ απαράδεκτη την αισθητική παρέμβαση οποιουδήποτε, ακόμα και καλλιτέχνη, σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο, χωρίς την άδεια των ιδιοκτητών. Πόσο μάλλον την αφισοκόληση. Είναι μια θρασύτατη επιβολή μιας εικόνας ή ενός μηνύματος που δείχνει έλλειψη σεβασμού τόσο στο περιβάλλον, όσο και στη κοινωνία. Η αφίσες αποτελούν συγχρόνως μέσο διαφήμισης, άρα οι παραβάτες θα έπρεπε να διώκονται και για εμπορικούς λόγους.
Όμως οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί που παρακολούθησαν την εκδήλωση, με έντονη παρέμβασή τους, σχεδόν κατήγγειλαν, οτι όλα αυτά τα μέτρα θα οδηγήσουν σε μια αστυνομοκρατούμενη κοινωνία, όπου η ελευθερία έκφρασης θα καταπιέζεται απο το αίσθημα του φόβου και της απειλής. Για εκείνους, το ηθικά κολάσιμο, που θα έπρεπε να συζητηθεί, θα ήταν η αποδοχή χορηγού για την κάλυψη του κόστους ανακαίνισης του δημόσιου σχολείου. Διότι έτσι, λένε, νομιμοποιούμε το άθλιο κεφάλαιο να υποκρίνεται οτι με τα κέρδη του παράγει κοινωνικό έργο.
Θα περίμενε κανείς από τους εικαστικούς καλλιτέχνες, να έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία, σε θέματα αισθητικής έστω, αν δεν έχουν σε θέματα πολιτισμού και σεβασμού των κοινόχρηστων ή ιδιωτικών χώρων.
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των εικαστικών συναδέλφων υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Μην αναρωτιέστε λοιπόν για την ασχήμια που συναντάτε στους δρόμους.
Είναι αποτέλεσμα ανθρώπων με πνευματικές παρωπίδες, οι οποίοι, δυστυχώς, κυριαρχούν στην τέχνη και στην εκπαίδευση.
Διότι για να είσαι μορφωμένος ανθρωπος, δεν αρκεί να έχεις γνώσεις, πτυχίο ή ταλέντο σε δεξιότητες.
Ευτυχώς, υπάρχουν και οι άλλοι πολίτες, όπως η πλειοψηφία του κοινού στην συζήτηση, οι οποίοι αποφάσισαν να οργανωθούν και να αντιδράσουν.
Να σημειώσω ότι ο Δήμος, ενώ είχε προσκληθεί, δεν παρέστη.
Είναι ένα θέμα που προφανώς, δεν τον απασχολεί.
Πηγή: vimapress.gr
