Πριν από λίγους μήνες έκανα ένα ταξίδι στην Ασία και επισκέφθηκα μεταξύ άλλων χωρών την συναρπαστικήΣεούλ, πρωτεύουσα της Ν. Κορέας.
Εκεί για καλή μας τύχη, είχαμε για «ξεναγό» έναν παλιό φίλο, γέννημα θρέμμα της Σεούλ, τον Κιμ Λίο! Ο Κιμ είναι παραγωγός τηλεοπτικών σποτ, άνθρωπος της πιάτσας κι έτσι μας γύρισε στα σημαντικότερα σημεία και στα καλύτερα στέκια της πόλης.
Η Σεούλ απ΄ την πρώτη στιγμή σε εντυπωσιάζει. Πολύχρωμη, πολύβουη, μοντέρνα, με νέους να κατακλύζουν τους εμπορικούς δρόμους, τα εκατοντάδες καφέ και εστιατόρια, κάνει την Νέα Υόρκη να μοιάζει μια παλιομοδίτικη πόλη. Πελώριοι ουρανοξύστες, τεράστιοι δρόμοι, μεγάλα πάρκα, καθαριότητα παντού, κανένα γκράφιτι, κανένα σύνθημα γραμμένο σε τοίχους, καμία αφίσα σε κολώνες και τοίχους δημόσιων κτηρίων είναι οι εικόνες που συνθέτουν το σκηνικό που συναντάει κανείς περπατώντας στην πόλη. Κι όλα αυτά αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και με δεδομένου ότι είχαν 35 χρόνια κατοχής από τους Ιάπωνες και οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές γίνανε το κοντινό 1987!
Από τη δεκαετία του ’50 η χώρα, αναπτύσσεται ταχύτατα και κατάφερε να είναι σήμερα η 10ημεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και μια από τις πιο τεχνολογικά προηγμένες χώρες, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι εταιρίες Samsung, Hyundai, LG κ.α. είναι Κορεάτικες.
Η Ν. Κορέα από το 2000 έχει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και ένα θηριώδες, συνεχώς αυξανόμενο ΑΕΠ, το οποίο μόλις το 1992 έφτασε τα 931 δις δολάρια, ενώ σήμερα βρίσκεται στα 1,5 τρις, με το κατά κεφαλήν εισόδημα να φτάνει τα 30.000 δολάρια το χρόνο, την ώρα που το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι μόλις 200 δις το 2017 και το κατά κεφαλήν εισόδημα στα18.000 δολάρια το χρόνο. Όλα αυτά τα πέτυχε στηριζόμενη σε πολιτικές ελεύθερης αγοράς και με καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς, αφού το 1992 το φιλελεύθερο κόμμα που ήρθε στην εξουσία, οδήγησε σε ποινικές διώξεις και παραιτήσεις εκατοντάδες κρατικούς αξιωματούχους.
Με τον καλό φίλο Κιμ Λίο, συζητώντας πολλά θέματα, κάποια στιγμή η κουβέντα ήρθε και στην πολιτική. Μου ανέφερε ότι σε λίγους μήνες είχαν εκλογές. Τον ρώτησα ποιο κόμμα είναι φαβορί και σε ποιόν χώρο ανήκει. Εκείνος μου απάντησε «It’ s a liberal party. Actually most of parties are liberal here. What about Greece?»
Άντε τώρα να του εξηγήσω ότι το μόνο liberal party πήρε 0,5%, ότι μας κυβερνάνε πρώην κομμουνιστές, ότι το ναζιστικό κόμμα παίρνει 8%, και τα ακροαριστερά κομματίδια παίρνουν 5%.
Άντε να του εξηγήσω ότι ένας νάρκισσος υπουργός οικονομικών, φέσωσε τη χώρα μας με 100 δις για να εφαρμόσει την θεωρία των παιγνίων στην πράξη και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος κάνοντας βόλτες με τη μηχανή του φορώντας τα εκκεντρικά πουκάμισά του και ηγείται και κόμματος, αντί να είναι σε κάποιο ειδικό δικαστήριο για το έγκλημα που διέπραξε σε βάρος των συμπολιτών του, ότι οι πολίτες της χώρας μου ψήφισαν για πρωθυπουργό έναν καταληψία, που τους έταξε τον ουρανό με τ’ αστέρια, οτι μια χούφτα ανθρώπων μπορούν να κλείνουν τους δρόμους και τα λιμάνια, υψώνοντας μια κομματική κόκκινη σημαία και να οδηγούν σε παράλυση όλη την πόλη, ότι οι αναρχικοί μπορούν όποτε γιορτάζουν κάποια δική τους επέτειο να καίνε και να σπάνε ολόκληρες πόλεις ανενόχλητοι, ότι μετά από 8 χρόνια βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι για όλα τα δεινά που μας συμβαίνουν ευθύνονται οι ξένοι, οι άλλοι και ποτέ εμείς…
Κι έτσι κουνώντας το κεφάλι μου σχεδόν καταφατικά του είπα «ε, περίπου έτσι είναι και στη χώρα μου», και του ζήτησα να να αλλάξουμε κουβέντα και να μιλήσουμε για την εκπληκτική ασιατική κουζίνα…
Πηγή: vimapress.gr
