GR
EN Να συμφωνήσουμε πρώτα ότι κάθε σχέδιο λύσης του Κυπριακού το 2017, έχει ως δεδομένα την πραγματικότητα του 2017; Ούτε του ’74, ούτε του ’55. Αν συμφωνήσουμε σ΄ αυτό, πάμε παρακάτω. Κάθε διζωνική δικοινοτική λύση θα βασίζεται σε δύο ουσιαστικά κράτη που θα προσποιούνται πως είναι ένα δημιουργώντας ως βιτρίνα κάποιους κοινούς θεσμούς. Πόσο λειτουργικό είναι αυτό; Και τι θα κερδίσουν οι Ελληνοκύπριοι από την εφαρμογή του; Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι τα ίδια προβλήματα διαχειρίστηκε και το σχέδιο Ανάν. Και οι απαντήσεις που έδωσε, κατά την άποψή μου, επέτειναν το πρόβλημα. Μάλιστα, η τουρκοκυπριακή μειονότητα, για να μην αισθάνεται “ριγμένη” ως μικρότερη αριθμητικώς, πριμοδοτούνταν με δικαιώματα που καταργούσαν την αρχή της ισότητας της ψήφου. Ήμουν κατά του σχεδίου Ανάν, για τους εντελώς διαφορετικούς λόγους από αυτούς των εθνικιστών τουρκοφάγων: θεωρούσα ότι προσπαθούσε να τετραγωνίσει τον κύκλο επινοώντας απίθανες κυβερνητικές πατέντες που δεν έχουν εφαρμοστεί πουθενά στον κόσμο. Επειδή τα ίδια προβλήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και τώρα, συγκέντρωσα τις σημαντικότερες κατά την άποψή μου ερωτήσεις για την “ενωμένη” Κύπρο ως τροφή για σκέψη. Είναι πολλές θα τις αναρτώ σε συνέχειες.
Εθνική κυριαρχία της Κύπρου
Θα συνεχίσουν οι Τουρκία, η Ελλάδα και η Αγγλία να είναι εγγυήτριες δυνάμεις; Πόσο κυρίαρχο είναι ένα κράτος με τους εγγυητές – προστάτες πάνω από το κεφάλι του; Όλοι ξέρουμε τον ρόλο και της Ελλάδας και της Τουρκίας και πόσο εγγυήθηκαν την ανεξαρτησία της Κύπρου, η μία με το πραξικόπημα και η άλλη με τον Αττίλα. Θα μπορεί η Κύπρος να αποφασίζει σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να διαβουλεύεται με την Τουρκία και την Ελλάδα; Η παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και το δικαίωμα να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της Κύπρου πόση εθνική κυριαρχία επιτρέπουν;
Νομιμοποίηση Ψευδοκράτους
Εδώ και 43 χρόνια, στη Β. Κύπρο λειτουργεί μια αυτόνομη κρατική οντότητα ως προτεκτοράτο της Τουρκίας. Τι θα γίνει με τις πράξεις εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής φύσης που έχει πραγματοποιήσει το ψευδοκράτος; Το σχέδιο Ανάν τις νομιμοποιούσε όλες αναδρομικά.
Κυβέρνηση
Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε τρεις κυβερνήσεις, μία για κάθε κοινότητα με τα δικά της υπουργεία και μία ομοσπονδιακή: ένα εξαμελές Προεδρικό Συμβούλιο πενταετούς θητείας με τέσσερες ελληνοκύπριους και δύο τουρκοκύπριους που θα εκλέγονται από κοινή λίστα. Η προεδρία θα ασκούνταν εκ περιτροπής κι από τους 6: 10 μήνες ο καθένας, με αντιπρόεδρο από την άλλη κοινότητα. Πώς θα αποφασίζουν όταν διαφωνούν; Το σχέδιο Ανάν έλεγε πώς θα πρέπει η πλειοψηφούσα ομάδα να έχει και τουρκοκύπριους και ελληνοκύπριους. Κι αν δεν έχει; Αν οι 4 ελληνοκύπριοι ψηφίζουν το Α και οι 2 τουρκοκύπριοι το Β; Δεν θα μπορεί να ληφθεί απόφαση! Αν είναι 3-3; Πάλι δεν θα μπορεί. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις το σχέδιο Ανάν επινόησε ένα άλλον θεσμό: το Ανώτατο Δικαστήριο. Δηλαδή πολιτικές αποφάσεις εκτελεστικής εξουσίας θα παίρνονται από Δικαστές.
Δικαστές… εισαγωγής
Για να μην βρεθεί σε αδιέξοδο και το Ανώτατο Δικαστήριο όπως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση το σχέδο Ανάν λανσάρισε το εξής πρωτότυπο: τρεις δικαστές θα είναι Ελληνοκύπριοι, τρεις θα είναι Τουρκοκύπριοι και τρεις… ξένοι! Ποιος θα τους επιλέγει; Με ποια κριτήρια; Κι αν καταφύγουμε στους ξένους δικαστές για να μην μπλοκάρεται το σύστημα, γιατί να μην βάλουμε και στο προεδρείο 3 ξένους;
Κοντολογίς: εάν στους ομοσπονδιακούς θεσμούς υπάρχει εκπροσώπηση των κοινοτήτων ανάλογα με τον πληθυσμό, οι Τουρκοκύπριοι θα είναι μόνιμα χαμένοι από χέρι. Αν δεν υπάρχει αναλογία η ψήφος των Ελληνοκυπρίων θα έχει μικρότερο ειδικό βάρος. Αν στην ιστορία μπουν και αλλοδαποί (ιδιώτες) δικαστές, θα αποφασίζουν αυτοί για θέματα μείζονος σημασίας της Κύπρου. Άρπα το 'να και χτύπα τ' άλλο.
(Συνεχίζεται)
