Ακόμα μια φορά η Ελλάδα διασύρεται στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια από την προσφυγή μια Ελληνίδας μουσουλμάνας η οποία ζητάει σε υπόθεση κληρονομικών διαφορών με τους συγγενείς του εκλιπόντος συζύγου της να εφαρμοστεί το Ελληνικό Αστικό Δίκαιο και όχι ο Ισλαμικός Νόμος. Το απίστευτο δεν είναι ότι οι Μουφτήδες στους οποίους προσέφυγαν οι αντίδικοί της δεν αναγνωρίζουν την ελληνική νομοθεσία, αλλά το ότι ο Άρειος Πάγος στον οποίο προσέφυγε η ίδια έκρινε, το 2013, ότι στην περίπτωση των μουσουλμάνων που ζουν στη Θράκη, η Σαρία υπερισχύει της ελληνικής νομοθεσίας!!! 

Η «Δημιουργία, ξανά!» υποστηρίζει σθεναρά πως όλοι οι Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Και, φυσικά να διέπονται από την ίδια νομοθεσία. Η εφαρμογή της Σαρίας σημαίνει ότι στο ίδιο κράτος ισχύουν δύο παράλληλα νομικά συστήματα, πράγμα ανήκουστο όχι μόνο για την δυτική νομική αντίληψη αλλά και για την... τουρκική, καθώς στη γείτονα χώρα, η Σαρία έχει καταργηθεί από τον Κεμάλ. 

Είναι καιρός αυτό το απαράδεκτο καθεστώς να πάψει να υφίσταται. Η εφαρμογή της Σαρίας “στηρίζεται” σε παρερμηνεία του άρθρου 42 της Συνθήκης της Λωζάνης το οποίο δεσμεύει την Ελλάδα να σέβεται τα έθιμα της μειονότητας για τα οικογενειακά ή προσωπικά ζητήματα των μελών της, αλλά δεν αναφέρει πουθενά τη Σαρία ή τη δικαστική εξουσία του Μουφτή. Όπως προκύπτει μάλιστα από το αρχείο του Βενιζέλου, η ίδια η Τουρκία διατύπωσε, το 1931, την επιθυμία να καταργηθούν τα θρησκευτικά δικαστήρια στη Θράκη. 

Η διατήρηση της Σαρίας εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, ειδικά με την αύξηση του μουσουλμανικού στοιχείου στη χώρα. Αν δεν αποφασίσουμε ότι μόνο το Ελληνικό Δίκαιο θα εφαρμόζεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και για κάθε κάτοικό της, κάποια στιγμή θα φτάσουμε να εφαρμόζεται μόνο η Σαρία.