Δραστική μείωση των Ασφαλιστικών Εισφορών ΟΑΕΕ και ΙΚΑ

Επανέρχομαι με σχετική πρόταση για τις θέσεις της Δημιουργίας σχετικά με τις ασφαλιστικές εισφορές.

Σε ένα θολό τοπίο στο οποίο σχεδόν οι μισοί Ελ. Επαγγελματίες χρωστούν στον ΟΑΕΕ τις εισφορές τους η Δημιουργία πρέπει να έχει ώς θέση την δραστική μείωση των εισφορών καθώς:

1ον Θα διεύκολυνθούν οι Επιχειρηματίες και οι Ελ. Επαγγελματίες στις πληρωμές τους στο ΤΕΒΕ και δεν θα διακόψουν την δραστηριότητα τους.

2ον Θα ενθαρρυνθούν οι επιχειρήσεις να προσλάβουν προσωπικό καθώς θα μειωθει το μη μισθολογικό κόστος.

Το μέτρο θα έχει πολύ μεγαλύτερο όφελος γιά τις επιχειρήσεις από το 15% (το οποίο επιβάλλεται σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις έχουν μηδενικά κέρδη) καθώς θα μειώσει το κόστος λειτουργίας τους.

 Νίκο, θα πρέπει να βρούμε σε ποιο σημείο είναι η χρυσή τομή. Αν κόβουμε συνεχώς τις ασφαλιστικές εισφορές δεν μπορούμε τότε να γκρινιάζουμε για το γεγονός ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν φουντάρει.
(Το μεγάλο λάθος που γινότανε στην Ελλάδα όσο θυμάμαι τον εαυτό μου είναι ότι το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό ταμείο ήταν ο ίδιος κουμπαράς. Κάτι το οποίο ήταν εξ ορισμού λάθος).

Καλή η οικονομική φιλελευθεροποίηση, αλλά όπως αποδείθχηκε τα τελευταία χρόνια και που παραδέχτηκε μέχρι και το Economist, οι ψηλές ασφαλιστικές εισφορές σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία λειτούργησαν ως δίχτυ απορρόφησης των κοινωνικών αναταράξεων σε περιόδους οικονομικής κρίσης.

Η ευελιξία στην εργασία μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους πέρα από το να μειώνεις το συνολικό της κόστος.

Συμφωνώ με τον Νίκο.

Το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών είναι ίσως το μεγαλύτερο αντικίνητρο για την δημιουργία επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας. Πιστεύω ότι η πρόταση του Στ. Μάνου για κατάργηση των εισφορών είναι προς την σωστή κατεύθυνση.

Θα έβλεπα πολύ θετικά μια εισφορά για κλάδο υγείας σε χαμηλά επίπεδα και εγγυημένη σύνταξη ενός επιπέδου από το κράτος για όλους τους Έλληνες πολίτες και φυσικά για νόμιμους αλλοδαπούς ΑΛΛΑ με προϋποθέσεις (χρόνια παραμονής κλπ).

Τώρα στην ουσία πληρώνουμε με υψηλότατες ΜΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΕΣ εισφορές τα δωράκια του σοβιέτ σε πάσης φύσεως πελάτες του.

Γιάννη Παπαδόπουλε και Γιάννη Καμάρα (με σειρά απάντησης) καλημέρα και σας ευχαριστώ γιά την συνεισφορά σας.

Κατ'αρχήν όσον αφορά τις εισφορές, όπως γίνεται και στη φορολογία από κάποιο σημείο και μετά το περισσότερο σημαίνει λιγότερο. Τι νόημα έχει να έχουμε τόσο υψηλές εισφορές στην Ελλάδα (περίπου ανέρχονται στο 35% του συνολικού κόστους απασχόλησης καθώς γιά κάθε 1000 Ευρώ που δίνει ο εργοδότης στον υπάλληλο πρέπει να καταβάλλει άλλα 500 περίπου στα ασφαλιστικά ταμεία) οταν η ανεργία θερίζει τους νέους, οι επιχειρήσεις κλείνουν/μεταναστεύουν στην γειτονική Βουλγαρία. Ανεργία και απολύσεις σημαίνουν λιγότερα έσοδα από εισφορές. Οι μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα επίσης!

Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι:

1ον Το ασφαλιστικό πλαίσιο όπως έχει διαμορφωθεί προωθεί την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη της γειτονικής Βουλγαρίας!!! Ενώ γιά τους Ελληνες νέους δημιουργεί νέες θέσεις ανεργίας!

2ον Το ασφαλιστικό πλαίσιο επίσης Ενθαρρύνει την μαύρη εργασία (!) καθώς οι επιχειρήσεις με αδήλωτους εργαζόμενους έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα στην αγορά, μικρότερα κόστη, και μπορούν να ανταγωνιστούν τις νόμιμες επιχειρήσεις με καλλίτερους όρους!

3ον Η Δημιουργία κακώς εστιάζει στο 15% φορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων καθώς η κυβέρνηση έχει ήδη προτείνει το 15% για τα νομικά πρόσωπα ενώ γιά τα φυσικά η οικονομία δεν αντέχει την μείωση αυτή στην παρούσα φάση. Πρέπει να δωθεί προτεραιότητα στις επιχειρήσεις καθώς παράγουν ΑΕΠ και θέσεις εργασίας έναντι των φυσικών προσώπων. (το 15% επίσης δεν έχει νόημα κανένα από την στιγμή που ΔΕΝ υπάρχουν εισοδήματα - ας είμαστε και λιγο ρεαλιστές)


Εκτεταμένα στο θέμα των εισφορών έχω αναφερθεί και στο παρελθόν στο παρακάτω.

www.dimiourgiaxana.gr/el/αρθρα/αρθρα-μελων/649-κομσέλης-νίκος

Έχω την αίσθηση ότι προσπαθούμε να λύσουμε το λάθος πρόβλημα με την περικοπή των ασφαλιστικών εισφορών.
Το γεγονός ότι δεν είναι ανταποδοτικές οφείλεται στην αδιαφάνεια και τη διαφθορά που υπάρχει με τη διαχείρηση αυτών των εισφορών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να λυθεί άμεσα ούτως ή άλλως!

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα σε όποιο ταμείο μαζεύεται δημόσιο χρήμα συμβαίνουν με μαθηματική ακρίβεια τρία τινά: Υπάρχει δικαιολογία για να γίνουν προσλήψεις, δημιουργείται γραφειοκρατία που βασανίζει τους πάντες, τα λαμόγια βρίσκουν ευκαιρία να βάλουν το χέρι στο μέλι (είτε απλά κλέβοντας, είτε ζητώντας φακελάκι στον απλό πολίτη, είτε με συναλλαγές με διαπλεκόμενες εταιρίες του ιδιωτικού τομέα). Ένα σημαντικό ποσοστό λοιπόν των δημοσίων χρημάτων χάνεται.

Τα επάνω βέβαια δεν συμβαίνουν σε άλλα κράτη με μεγάλο δημόσιο τομέα (Σκανδιναβικά κράτη, κλπ) αλλά όλοι συμφωνούμε ότι για να αλλάξει η δική μας παιδεία και νοοτροπία και να γίνουμε όπως αυτοί θα περάσει τουλάχιστον μια γενεά. Στο μεταξύ τι κάνουμε.

Οπότε μου φαίνεται ότι η ριζοσπαστική πρόταση για την κατάργηση των ασφαλιστικών/συνταξιοδοτικών ταμείων έχει νόημα. Βασικά η ιδέα είναι του Στέφανου Μάνου, και αξίζει να συζητηθεί και να μελετηθεί εις βάθος. Αντί για ένα περίπλοκο σύστημα με ταμεία, να έχουμε την κεντρική κυβέρνηση να παρέχει δωρεάν και ισότιμες υπηρεσίες υγείας για *όλους*, και με μια βασική ίδια εθνική σύνταξη για *όλους* μετά τα 65 – υπηρεσίες που θα καλύπτονται αποκλειστικά από την φορολογία. Και όποιος θέλει καλύτερες υπηρεσίες υγείας ή μεγαλύτερη σύνταξη ή νωρίτερα σύνταξη να προσλάβει μια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία.

Ας ρίξουμε μια πρώτη ματιά στις συνέπειες μιας τόσο μεγάλης μεταρρύθμισης.

Τι κερδίζουμε. Πρώτον, εξοικονομούμε όλη την χασούρα που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο. Δεν ξέρω πόσα είναι συνολικά τα χαμένα χρήματα αλλά δεν είναι απίθανο να μιλάμε για 10 δις το χρόνο. Μόνο οι σπατάλες (από ανικανότητα αλλά κυρίως με το αζημίωτο) για υπηρεσίες υγείας είναι εξωφρενικές. Και παράλληλα το όσο σύστημα γίνεται πολύ πιο απλό και διαφανές. Δεύτερον, ο παραγωγικός κόσμος (εργαζόμενοι και εργοδότες) δεν θα πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές, με θετικές επιπτώσει ακριβώς σήμερα που λείπουν τα χρήματα στην παραγωγή. Τρίτον, όλα τα γερόντια θα έχουν κάποια βασική σύνταξη. Αν αυτή είναι (ας πούμε με τις σημερινές δυνατότητες της οικονομίας) 500 ευρώ το μήνα, θα πει ότι κάθε ζευγάρι γερόντων θα παίρνει 1.000 ευρώ το μήνα – τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας μας θα παίρνουν λοιπόν μεγαλύτερη σύνταξη.

Τι χάνουμε. Τα έσοδα του κράτους είναι κυρίως άμεσοι φόροι, έμμεσοι φόροι, και εργοδοτικές εισφορές. Αν δεν υπάρχουν εργοδοτικές εισφορές, και παρά την εξοικονόμηση της χασούρας, πιθανότατα θα χρειαστούν αυξήσεις φόρων.

Η αύξηση άμεσων φόρων στις εταιρίες μπορεί να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και οι κερδοφόρες να πληρώνουν συνολικά λιγότερα στο κράτος λόγω της κατάργησης εργοδοτικών εισφορών. Για τις ελάχιστα κερδοφόρες ή για τις ζημιογόνες (δηλ. αυτές που σήμερα μπορούν να κλείσουν μεγαλώνοντας την ανεργία) το όφελος θα είναι σημαντικό. Οι εργαζόμενοι θα έχουν αύξηση άμεσων φόρων αλλά το όφελος από την κατάργηση ασφαλιστικών εισφορών. Όλοι, εκτός ίσως από τους εξαιρετικά καλά αμειβόμενους θα ωφεληθούν. Συνολικά, παρά την αύξηση των άμεσων φόρων ο παραγωγικός τομέας θα είναι κερδισμένος, και αυτό θα ευνοήσει την ανάπτυξη.

Πιστεύω ότι η αύξηση άμεσων φόρων δεν πρέπει να καλύψει όλη την διαφορά. Ένα μέρος πρέπει να καλυφτεί μέσω αύξησης των έμμεσων φόρων. Οι έμμεσοι φόροι έχουν το μειονέκτημα ότι πλήττουν και τους φτωχότερους. Όμως έχουν το πλεονέκτημα ότι πλήττουν και την υπερκατανάλωση. Ένα έξυπνο σύστημα έμμεσων φόρων θα μπορούσε να μειώσει τους φόρους στα αγαθά πρώτης ανάγκης που χρειάζονται όλοι, εις βάρος των προϊόντων πολυτελείας. Θα μπορούσαμε να έχουμε 0 ΦΠΑ στο ψωμί, και 40% στο ποτά. Ένα 10% στην πώληση λαϊκών διαμερισμάτων και 30% στις βίλες.

Το γενικό αποτέλεσμα λοιπόν θα είναι: Σημαντικότατη μείωση σπατάλης δημόσιου χρήματος. Μεγάλη μείωση της γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Αύξηση ασφαλιστικών παροχών στους φτωχότερους. Σημαντικό όφελος στον παραγωγικό τομέα (εργαζόμενοι και εργοδότες), και άρα για την ανάπτυξη, και άρα για την μείωση της ανεργίας. Μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων κάποια ζημία στην υπερκατανάλωση. Οι μόνοι που πραγματικά θα χάσουν είναι οι χαραμοφάηδες, οπότε θα πληγεί και το πελατειακό κράτος.

Δηλαδή συνολικά θα έχουμε μια ροή χρημάτων προς αυτούς που έχουν τα λιγότερα, και προς αυτούς που παράγουν. Το οποίο είναι και το πιο δίκαιο και το καλύτερο για την ανάπτυξη της οικονομίας. Αν εφαρμόσουμε σωστά μια τέτοια μεταρρύθμιση και περισσότερος πλούτος θα υπάρχει και καλύτερα θα μοιράζεται.

Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη μελέτη, και η χρήση πραγματικών αριθμών, όμως πιστεύω ότι εδώ έχουμε μια μεταρρύθμιση που μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στον τόπο μας και να έχει άμεσα αποτελέσματα. Επίσης να διαφοροποιήσει την πλατφόρμα της Δημιουργίας από τις συνήθεις αερολογίες περί οικονομικής ανάπτυξης που βλέπουμε στα άλλα κόμματα. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι τα νούμερα βγαίνουν. Το πιο δύσκολο θα είναι να προτείνει κανείς πως θα πρέπει να λειτουργήσει η μεταβατική περίοδος. Π.χ., τι θα γίνει με όλους αυτούς τους πενηντάρηδες που παίρνουν σήμερα σύνταξη;

Σήμερα 700.000 Ελληνες οφείλουν στα ασφαλιστικά ταμία ....αν προστεθούν και το ενάμιση εκατομύριο άνεργοι είναι τρομαχτικό νούμερο ....σχεδόν όλο το παραγωγικό δυναμικό της χώρας μας είναι αδρανοποιημένο και με την πλάτη στον τοίχο...
Συμφωνώ 100% με την θέση του κου Ιωάννη Παπαδόπουλου αλλά παρόλαυτα θα έπρεπε, λόγω του σοκ που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία τα τελευταία τουλαχιστον 3 χρόνια , να ληφθούν κάποια έκτακτα μέτρα για να δωθεί το φιλί της ζωή άμεσα ...
Π.Χ Ολοι όσοι έκλεισαν την επιχείρηση τους τα τελευταία 3 χρόνια να έχουν έκπτωση 50% για έναν χρόνο αν ξανακάνουν έναρξη
σε νέο ή το ίδιο αντικείμενο και ευνοική ρυθμιση αν τυχόν υπάρχουν οφειλές σε ασφαλιστικά ταμία με πρώτη δόση μετά από 3 μήνες
Επίσης ευνοική ρύθμιση για τις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις με πρώτη δόση μετα από 3 μήνες και αρκετές δόσεις τουλάχιστον 48
Επίσης αυτή την στιγμή μπορεί να υπάρχει ένας έμπορος με μια υγειή για πολλά χρόνια επιχείρηση π.χ ο οποίος λόγω της κρίσης την τελευταία τριετία να χρωστάει και χρειάζεται ΑΜΕΣΑ 40.000 για να καλύψει
κάποιες οφειλές του και να εξασφαλίσει άμεση ρευστότητα ....Ισως να έχει ένα χωράφι το οποίο όμως δεν μπορεί να το πουλήσει διότι δεν υπαρχει ζήτηση ....Να μπορεί το κράτος να του το αγοράζει με κάποιο τρόπο ....
Τα ακίνητα , αγροτεμάχια , , βιομηχανικά ακίνητα που θα αποκτήσει το κράτος ΜΕ ΑΥΤΌ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ , να δίδονται με διάφορα επιχειρηματικά πλάνα σε αγρότες , νέους ανέργους για δραστηριοποίηση με διάφορες συμβάσεις και χρηματοδοτήσεις ....
Μερικές σκέψεις μου απλά....

Το ένα συνδέεται με το άλλο και λογικά ξεκινώντας από τις εισφορές φτάνουμε στο συνολικό πρόβλημα του ασφαλιστικού. Άρα, δεν αρκεί μόνο να ζητάμε μείωση εισφορών (πράγμα για το οποίο είμαι σύμφωνος) αλλά θα πρέπει να ζητήσουμε να τεθεί το σύνολο του ασφαλιστικού μας συστήματος επί τάπητος. Η αναγκαιότητα της μείωσης των εισφορών βγαίνει και από το γεγονός ότι μοι διαδοχικές μειώσεις συντάξεων έχουν πλέον δημιουργήσει μία σημαντική ασυμφωνία μεταξύ εισφορών και παροχών, για ένα μεγάλο μέρος των ασφαλισμένων.
Συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα γράφονται εδώ. Θα ήθελα να προσθέσω και ένα ακόμη ακραίο φαινόμενο που παρουσιάζεται στη χώρα μας. Είμαστε σχεδόν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου οι παροχές συντάξεων της κοινωνικής ασφάλισης φιλοδοξούν (μάλλον φιλοδοξούσαν) να καλύψουν από μόνες τους το σύνολο του συνταξιοδοτικού εισοδήματος των συνταξιούχων. Αυτό συνεπάγεται από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Το Ποσοστό Αναπλήρωσης είναι ο λόγος της μέσης σύνταξης προς το μέσο εισόδημα. Το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα ήταν πριν από τις τελευταίες μειώσεις ίσο με 100%.
Ας λάβουμε λοιπόν υπόψη ότι υπάρχουν περίπου 8 εκατομμύρια ενήλικοι πολίτες (άνω των 18 ετών). Από αυτούς τα 3 εκατ. είναι συνταξιούχοι και πληρώνονται από τα γνωστά κρατικά συνταξιοδοτικά ταμεία δηλαδή από το κράτος. Άλλο ένα εκατομμύριο είναι υπάλληλοι του ευρύτερου και στενότερου δημόσιου τομέα. Δηλαδή, 4 εκατομμύρια από τα 8, δηλαδή το 50% των ενήλικων Ελλήνων ζουν από το κράτος. Αυτή η αναλογία δεν ισχύει ούτε για την Κίνα.

Οι συνέπειες μιάς τέτοιας μεταρρύθμισης θα είναι τέτοιες που θα αλλάξουν δραματικά το οικονομικό κλίμα.

Προτείνω σαν μεταρρύθμιση την μείωση των εισφορών στο 50% αυτού που είναι σήμερα.

Η μείωση θα ισχύσει αναδρομικά από πέρισυ με επιστροφές εισφορών σε όσους ήταν συνεπείς στις πληρωμές τους και αντίστοιχη διευκόλυνση σέ όσους οφείλουν.

Θα διευκόλυνε πολύ τους οφειλέτες και τους επιχειρηματίες και θα έδινε μια σημαντική ανάσα στην οικονομία. Το πολυδιαφημισμένο μέτρο του 15% στην φορολόγηση των κερδών είναι μεν πολύ σωστό μέτρο όμως στην παρούσα φάση είναι μέτρο το οποίο είναι σαν να δίνεις ασπιρίνη σε καρκινοπαθή! Τα κέρδη των επιχειρήσεων είναι πενιχρά οπότε και να φορολογηθούν με τόσο χαμηλό συντελεστή το όφελος θα είναι ασήμαντο.

Η μείωση των εισφορών όμως θα ενθαρρύνει τις προσλήψεις και θα μειώσει δραστικά τα έξοδα λειτουργίας των επιχειρήσεων και το μή μισθολογικό κόστος. Η αναδρομικότητα δεν θα επιβαρύνει υπέρμετρα τα έσοδα του κράτους καθώς ένας μεγάλος αριθμός ασφαλισμένων/επιχειρήσεων έχουν χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν. Μακροπρόθεσμα το κράτος ενδέχεται να αυξήσει τα έσοδα του καθώς θα αυξηθούν οι ασφαλισμένοι.

Καλημέρα,

Κα Νίκη,

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την διαπίστωση που κάνετε

Σήμερα 700.000 Ελληνες οφείλουν στα ασφαλιστικά ταμία ....αν προστεθούν και το ενάμιση εκατομύριο άνεργοι είναι τρομαχτικό νούμερο ....σχεδόν όλο το παραγωγικό δυναμικό της χώρας μας είναι αδρανοποιημένο και με την πλάτη στον τοίχο...

Θα μου επιτρέψετε όμως να διαφωνήσω με την "πριμοδότηση" των νέων ενάρξεων καθώς θα ευνοούσε το κλείσιμο παλαιών επιχειρήσεων (με συνακόλουθη αύξηση της ανεργείας) ώστε να εκμεταλευθούν την νέα ρύθμιση. Επίσης θα ήταν αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος επιχειρήσεων που επιλέγουν να μην κλείσουν και που πιθανό να τις οδηγήσει σε κλείσιμο.

Οι όποιες ρυθμίσεις σε δόσεις κλπ είναι τεχνικό θέμα και θα γίνουν αναγκαστικά.


Σε αυτό όμως που διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως (παρακαλώ μην παρεξηγήσετε το ύφος - προσπαθώ να τονίσω την διαφωνία) είναι σε αυτό :

Επίσης αυτή την στιγμή μπορεί να υπάρχει ένας έμπορος με μια υγειή για πολλά χρόνια επιχείρηση π.χ ο οποίος λόγω της κρίσης την τελευταία τριετία να χρωστάει και χρειάζεται ΑΜΕΣΑ 40.000 για να καλύψει
κάποιες οφειλές του και να εξασφαλίσει άμεση ρευστότητα ....Ισως να έχει ένα χωράφι το οποίο όμως δεν μπορεί να το πουλήσει διότι δεν υπαρχει ζήτηση ....Να μπορεί το κράτος να του το αγοράζει με κάποιο τρόπο ....
Τα ακίνητα , αγροτεμάχια , , βιομηχανικά ακίνητα που θα αποκτήσει το κράτος ΜΕ ΑΥΤΌ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ , να δίδονται με διάφορα επιχειρηματικά πλάνα σε αγρότες , νέους ανέργους για δραστηριοποίηση με διάφορες συμβάσεις και χρηματοδοτήσεις ....

Αυτό που προσπαθούμε είναι να ξεφύγουμε από το κλεπτοκρατικό / νεο-κομμουνιστικό μοντέλο που επικρατεί εδώ και ~40 χρόνια και να δομήσουμε ένα φιλελεύθερο μοντέλο. Πραγματικά "ανατριχιάζω" στην σκέψη ότι διάφοροι κρατικοί κομισάριοι θα αποφασίζουν πια ακίνητα θα πάρουν σε κεντρικά καθορισμένη τιμή (αντικειμενικές), φυσικά ζητώντας ανταλλάγματα από τον κάθε απελπισμένο συμπολίτη μας και μετά να αποφασίζουν που θα τα διαθέτουν εκπονώντας επιχειρηματικά πλάνα (και ξαναζητώντας ανταλλάγματα).

Μιλάμε πλέον για επέκταση του κρατισμού και του κεντρικού σχεδιασμού σε νέα επίπεδα. Ελπίζω να μην τους βάζετε ιδέες. :)

Όσο το σκέφτομαι η λύση του Μάνου είναι η καλύτερη δυνατή για το συνταξιοδοτικό (κατάργηση εισφορών και εθνική σύνταξη για όλους).
Η λύση αυτή θα προσφέρει και ρευστότητα στην αγορά λόγω απελευθέρωσης πόρων γεγονός που ίσως αντιμετωπίσει σε ένα βαθμό το ασφυκτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις.
Απελευθερώνοντας την αγορά πάρα πολλά προβλήματα που τώρα φαίνονται άλυτα θα ληθούν σχεδόν αυτόματα.


Κε Νίκο,

Δυστυχώς αν εφαρμοστεί το κούρεμα των οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία κατά 50% θα έχουμε :

-πρόβλημα ελλείματος (μικρό ή μεγάλο μένει να υπολογιστεί) το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί είτε με φόρους (το πιθανότερο - που θα στραγγίξει ακόμη περισσότερο την οικονομία) είτε με μείωση συντάξεων και παροχών

-αυτόματη διακοπή πληρωμής από συνεπείς επιχειρηματίες ώστε να ενταχθούν και αυτοί μελλοντικά στην ρύθμιση.



Και εδώ θα πρέπει να ξαναδούμε τις βάσεις του προβλήματος που είναι :

1. υψηλές ΜΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΕΣ συντάξεις και παροχές
2. υψηλή φορολογία που στραγγίζει την ρευστότητα και οδηγεί σε ύφεση για να πληρωθεί το δημόσιο τέρας
3. κατασπατάληση πόρων


Αν λυθούν τα παραπάνω (η πρόταση Μάνου δίνει απάντηση στο 1,2) τα άλλα θα έρθουν αυτόματα. Αν ΔΕΝ λυθούν τα παραπάνω μπορούμε να δοκιμάσουμε τα πάντα που μας φαίνονται λογικά αλλά τελικά θα σκάβουμε όλο και πιο πολύ προς τον πάτο (μέχρι να τον περάσουμε και αυτόν)

Οι υπέρογκες εισφορές στά ταμεία, σκοτώνουν το επιχειρείν εν τη γενέσει του γιά τις νέες επιχειρηματικές προσπάθειες καί οδηγούν στον τάφο τις υπάρχουσες επιχειρήσεις. Συμφωνώ μέ την πρόταση σαν άμεσο πρώτο μέτρο!

Ως προς το ποσοστό αναπλήρωσης, φαίνεται ότι είμαστε οι πρώτοι μεταξύ των 34 κρατών του ΟΟΣΑ. Η μέση σύνταξη βρίσκεται στα 111% του μέσου μισθού στην Ελλάδα, και στα 60% του μέσου μισθού στην Γαλλία. www.tinyurl.com/oecd-syntaxeis

Τουλάχιστον πριν τις περικοπές πολλοί επαγγελματικοί κλάδοι στην Ελλάδα έπαιρναν μεγαλύτερη σύνταξη και σε απόλυτους αριθμούς απ' ότι στα πλουσιότερα κράτη της Ευρώπης.

Γνωρίζει κάποιος αξιόπιστες πηγές, μακάρι με συγκριτικά στοιχεία, για τις συντάξεις στην Ελλάδα;

Για να μειωθεί η ανάγκη εισφορών το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο εξορθολογισμός/εκσυγχρονισμός των οργανισμών που λειτουργούν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Να μειωθούν τα έξοδα από τις λειτουργικές τους ανάγκες.
Πόσα ασφαλιστικά ταμεία έχουν γραφεία τους σε ενοικιαζόμενα κτίρια ενώ έχουν δικά τους να "ρημάζουν".
www.axortagos.gr/metafora-36-katastimaton-tou-oaee.html

Πόσο γραφειοκρατικό είναι το σύστημα λειτουργίας τους. Για μια απλή βεβαίωση πρέπει να περάσεις από 2 γραφεία +πρωτόκολο +προϊστάμενο....

Αν μειωθούν αυτά τα κόστη τότε θα μπορούν να μειωθούν και οι εισφορές χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα επιβίωσης των ταμείων και χωρίς να μειώνονται δραστικά οι συντάξεις.

Κύριε Καμάρα,

Κατ'αρχήν σας ευχαριστώ γιά το σχόλιο σας.

Οσον αφορά την αναδρομική μείωση των εισφορών αυτό που προτείνω είναι να γίνει μια ρύθμιση η οποία θα κουρέψει τις εισφορές αυτών που χρωστούν.

Περίπου 350.000 σε σύνολο 700.000 ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ για παράδειγμα έχουν διακόψει οριστικά τις πληρωμές τους σε εισφορές οι οποίες δεν πρόκειται να πληρωθούν έτσι και αλλοιώς καθώς - κάπιοι έχουν διακόψει δραστηριότητα γιά να μην πληρώνουν, κάπιοι από αυτούς που πληρώνουν χρωστούν επίσης.

Αυτοί όλοι δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν. Κανείς από αυτούς δεν θα σηκώσει κεφάλι εκτός άν απασχολούν αδήλωτο προσωπικό ή δουλεύουν χωρίς τιμολόγια. Οπότε έχουμε ανθρώπους οι οπίοι βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση και ΔΕΝ μπορούν να ενταχθούν ξανά στις νόμιμες διαδικασίες του επιχειρείν. Εάν δεν κουρέψουμε τα χρέη αυτά σήμερα, η ύφεση και η δραχμή θα τα κουρέψει από μόνη της κάποια στιγμή καθώς ο αριθμός των οφειλετών αυξάνει με αριθμητική πρόοδο και καποια στιγμή όλοι θα χρωστάμε.

Οσον αφορά τους συνεπείς επιχειρήματίες θα γίνει αντίστοιχη ρύθμιση η οποία θα τους επιτρέπει να ωφεληθούν από τις μειώσεις των εισφορών αυτών μελλοντικά όσο και αυτοί που βρέθηκαν σε αδυναμία και δεν μπόρεσαν να πληρώσουν. Για μένα δεν υπάρχουν κακοπληρωτές. Ο όρος παραπέμπει σε κρατική ρητορική που αντιμετωπίζει τον πολίτη σαν εχθρό του. Δεν είμαστε εχθροί του κράτους. Το κράτος ειναι ο εχθρός εδώ.

Οσον αφορά το πρόβλημα που θα προκύψει το έχουμε ξανασυζητήσει και αναγκαστικά θα μπούμε στην νοοτροπία των ισοδύναμων μέτρων. Ξεκινάμε λοιπόν.

—-Πλαφόν ανώτατης σύνταξης τα € 800 το μήνα [όσο περίπου είναι ο μέσος όρος στις ΗΠΑ – και πάλι τα θεωρό πολλά]

—-Κατάργηση όλων των συντάξεων όταν ο συνταξιούχος έχει άλλα έσοδα, η είναι πλούσιος [δεν νομίζω ότι ο κύριος Βαρδινογιάννης θα έχει αντίρρηση]

—-Σύνταξη μόνο από ένα ταμείο – όχι πολλαπλές συντάξεις.

—-Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, αφού το βουλευτιλίκι μας λένε είναι λειτούργημα.

—-Ενοποιήσει όλων των ταμείων σε ένα.

—-Κατάργηση κάθε φόρο προς τρίτους που σχετίζονται με συντάξεις

—-Μείωση κατά 50% στις εισφορές και σταδιακή αντικατάσταση αυτών σε ένα κεφαλοποιοιτικό σύστημα.

—-Χορήγηση σύνταξης μόνο από τα 65 και πάνω, άσχετα αν πληροί κάποιος τις προϋποθέσεις



Κύριε Δ. Γεωργούδη και κύριε Ζαμπέλη σας ευχαριστώ γιά τα σχόλια σας και τα ενδιαφέροντα στοιχεία που μας παραθέτετε.

Κε Κομσέλη,

Ο λόγος που είμαι διστακτικός στο κούρεμα υπαρχουσών οφειλών είναι γιατί η νοοτροπία μας (ΟΧΙ ΑΔΙΚΑ) είναι αυτή που περιγράψατε : το κράτος είναι εχθρός. Με το που βγει κάποια οριζόντια ρύθμιση σχεδόν όλοι θα σταματήσουν να πληρώνουν για να ενταχθούν σε ανάλογη ρύθμιση στο μέλλον.

Θεωρώ ότι η οποιαδήποτε ρύθμιση γίνει δεν θα πρέπει να ξεχωρίζει με οριζόντια γραμμή μεγάλες ομάδες πληθυσμού.
Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι τα "κουρέματα" φέρνουν περισσότερα προβλήμματα από ότι λύνουν.

Σε εξέταση ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ των οφειλετών θα ήμουν σύμφωνος. Να ψαχτούνε τα περιουσιακά στοιχεία κάθε οφειλέτη και αν δείχνουν ότι η εισφορο-αποφυγή δεν οδήγησε σε αδικαιολόγητο πλουτισμό να γίνει η ρύθμιση που πρέπει για κάθε έναν ξεχωριστά.

Για τα υπόλοιπα μέτρα που γράφετε συμφωνώ απόλυτα.