Μία Ευρώπη ή καμία Ευρώπη

Διαβάστε περισσότερα...

Είναι λιγάκι λεπτό το ζήτημα εδώ.Η Ευρώπη αποτελείται από κράτη-έθνη με διαφορετικές γλώσσες,ιστορία,παραδόσεις κλπ.Οσο Ευρωπαίος κι'άν αισθάνεται ο Σουηδός,ο Γάλλος,ο Ιταλός κλπ,έχουν εν τούτοις την δική τους εθνική συνείδηση.Εξ ού και οι διάφοροι εθνικοί ύμνοι και σημαίες,που χρησιμοποιούνται γιά να "διακηρύξουν" αυτήν την εθνική συνείδηση.Οπότε το να λέμε πως ή Ευρώπη θα έχη έναν κοινό εθνικό ύμνο είναι όντως "αιρετικό",αφού δέν υπάρχει "Ευρωπαϊκό έθνος".

Σε αντίθεση,οι Αθηναίοι,οι Σπαρτιάτες,οι Θηβαίοι κλπ είχαν μιά κοινή γλώσσα,την Ελληνική,που τους ένωνε και τους έδινε την αίσθηση πως ανήκαν σε ένα κοινό έθνος,το Ελληνικό.Ακόμα και οι Μακεδόνες τού Φιλίππου,στο ίδιο Ελληνικό έθνος ανήκαν και την ίδια Ελληνική γλώσσα μιλούσαν......

Το ίδιο συμβαίνει με τους κατοίκους τών ΗΠΑ,που τους ενώνει η κοινή γλώσσα και η επίγνωση ότι ανήκουν σε ένα κοινό έθνος,το Αμερικανικό.Και στίς ΗΠΑ υπάρχει διοικητικό σύστημα με 51 κυβερνήσεις-μία γιά κάθε πολιτεία-όμως οι κυβερνήσεις αυτές δέν διαμορφώνουν η καθεμία δική της εξωτερική,οικονομική,νομισματική και αμυντική πολιτική.Κι'αυτό συνέβη ήδη απ'τίς απαρχές τής ύπαξης τών ΗΠΑ.

Γεγονός είναι,βεβαίως,πως η Ευρώπη πρέπει να αποκτήση κι'αυτή σε κάποιους τομείς μιά ενιαία πολιτική.Μπορεί το κάθε κράτος να έχη π.χ. δικό του εθνικό σύστημα υγείας,δική του πολιτική στα θέματα τής ναυτιλίας ή τής δημόσιας τάξης ή τού πολιτισμού,όμως θα πρέπη να υπάρχη μιά ενιαία φορολογική νομοθεσία,μιά ενιαία εξωτερική πολιτική (αυτό είναι λιγάκι δύσκολο βέβαια,αλλά με λίγη καλή θέληση όλα γίνονται),μιά ενιαία αμυντική πολιτική και μιά ενιαία οικονομική πολιτική.Ολα αυτά τα "ενιαία" θα τα διαχειρίζεται ο ένας και μόνος υπουργός (εξωτερικών,αμύνης κλπ),όπως ακριβώς γίνεται στίς ΗΠΑ (δέν έχει π.χ.δικό της υπουργό αμύνης η κάθε πολιτεία).Μόνο έτσι θα μπορέση η Ευρώπη να σταθή ανάμεσα στίς άλλες -υπάρχουσες και αναδυόμενες-παγκόσμιες δυνάμεις.

Έχω την αίσθηση ότι οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες ένιωθαν ότι άνηκαν κυρίως στην Ιωνική και Δωρική φυλή αντίστοιχα.
Όσο για τους Μακεδόνες οι Αθηναίοι δεν τους θεωρούσαν καν Έλληνες!

Φυσικά η κοινή γλώσσα βολεύει αλλά αυτό δεν είναι καθόλου απαραίτητο στοιχείο για τη διαμόρφωση κοινής εθνικής συνείδησης.
Στην Ελβετία μιλούνται 4 γλώσσες, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους Ελβετούς από το να αισθάνονται πολίτες της ίδιας χώρας.
Στην Ινδία χάνεις το λογαριασμό στον αριθμό των γλωσσών και των διαλέκτων. Αυτό δεν εμποδίζει τους Ινδούς να αισθάνονται... Ινδοί!

Αλμπέρτο, 50 πολιτείες έχουν οι ΗΠΑ - Η Washington DC δεν ανήκει σε καμία πολιτεία!

Αλλά όπως και να έχει...

Τι μας εμποδίζει ως Ευρώπη να έχουμε ένα κοινό εκπαιδευτικό, φορολογικό, διοικητικό σύστημα; Και στα τρία, εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον, οι διοικούντες κινούνται από τη μία γκάφα στην άλλη και διέπονται από τη λογική του άρπα-κόλλα.

Η σημαία; Η γλώσσα; Όλα αυτά δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουν. Ούτε φυσικά χρειάζεται το να στηλιτεύσουμε τις ιδιαιτερότητες του κάθε λαού, καλλιεργώντας όμως παράλληλα την ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Για να πάρουμε το παράδειγμα των ΗΠΑ, δείτε τη λίστα των πολιτειών και πατήστε ενδεικτικά σε καμιαδυό για να δείτε πληροφορίες. Όπως βλέπετε, η ανεξαρτησία της καθεμίας στα πολιτισμικά χαρακτηριστικά είναι αρκετά έντονη - άλλο ο Καλιφορνέζος, άλλο ο Τεξανός! Και αυτό είναι σεβαστό και θεμιτό! Αλλά και οι δύο πληρώνουν εφορία στην IRS και δεν πρόκειται ποτέ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ να πει ότι "σώσαμε τη Μοντάνα από τη χρεωκοπία και περιμένουμε τώρα επενδύσεις και ανάπτυξη" - όλα είναι εσωτερικά και ομοσπονδιακά!

Σκεφτείτε πόσα προβλήματα θα λύνονταν αν η φορολογία έμπαινε σε ένα ταμείο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πόσο πιο δύσκολο θα ήταν να βουτήξει κάποιο χέρι στο μέλι; Και για φανταστείτε, φοροτεχνικοί από και τις 27 χώρες να ελέγχουν η μία την άλλη και να υπάρχουν στόχοι και κυρώσεις για όλους. Όπως επίσης, φανταστείτε το ασφαλιστικό σύστημα να ήταν πανευρωπαϊκό - πόσο μεγαλύτερη πίεση θα υπήρχε για να παταχθεί η μαύρη εργασία; Και πόσο μεγαλύτερο θα ήταν αυτό το "δίχτυ ασφαλείας" αν τα πράγματα πηγαίναν στραβά;

Πιστεύω ότι το πρόβλημα που υπάρχει στο μυαλό των περισσότερων (και ιδιαίτερα των πιο θερμοκέφαλων) είναι ο φόβος της απώλειας της εθνικής ταυτότητας. Φαντάζομαι ότι μπορούμε να έχουμε και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και το σεβασμό στα πολιτισμικά-κοινωνικά χαρακτηριστικά του κάθε λαού. Ποιός ο λόγος για κάτι αντίθετο; Όπως πατρίδα μου είναι η Θεσσαλονίκη, πατρίδα μου και η Ελλάδα - γιατί να μην είναι πατρίδα μου και η Ευρώπη;

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Ευρώπη δεν έχει αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα και να γίνει από μία οικονομική-κοινωνική ένωση μια πραγματική ομοσπονδία. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί αποδεικνύονται άτολμοι και καιροσκόποι. Εγώ θα το έβρισκα συναρπαστικότατο - να σχεδιάσεις μία ομοσπονδία, ένα υπερ-κράτος από την αρχή! Χρησιμοποιώντας τα καλύτερα υλικά και ιδέες από 27 χώρες και 700εκ. πολίτες! Πόση αισιοδοξία θα μπορούσε να γεμίσει τον κόσμο αυτό;!

Θα ζήσουμε άραγε να δούμε την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία; Τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης;

Διάβασα το βιβλίο "Ξύπνα Ευρώπη". Συμφωνώ απόλυτα. Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε σημαία μας αυτό το μανιφέστο; Μήπως θα έπρεπε υπερκομματικά να καλέσουμε όλους τους φιλοευρωπαίους έλληνες να βγούμε στην Έυρώπη με μια φωνή;