ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ
Από το 2012, με απόλυτη συνέπεια θέσεων και πράξεων, με τεράστιο κόπο και κόστος εκατοντάδων εθελοντών και συνεργατών, δίνουμε στον σοβαρό, συνειδητοποιημένο ψηφοφόρο τη δυνατότητα να ψηφίζει χωρίς να ντρέπεται.
Η αγροτική παραγωγή που θα μπορούσε να είναι η «βαριά βιομηχανία» της χώρας μας αφέθηκε να ρημάξει ανάμεσα σε αποσύρσεις, χωματερές, μπλόκα στις εθνικές, μάχες εξουσίας των αγροτο-αρχηγών, σκάνδαλα στους συνεταιρισμούς και επιδοτήσεις για ανύπαρκτη παραγωγή. Η ευκαιρία της αξιοποίησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και των πόρων της κατασπαταλήθηκε και μετατράπηκε σε παγίδα για την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της ελληνικής γεωργίας. Κύρια αιτία αυτής της αποτυχίας υπήρξε η έλλειψη εθνικού σχεδίου και η αντικατάστασή του από τον προσανατολισμό στην είσπραξη ευρωπαϊκών επιδοτήσεων με παράλληλη υποβάθμιση της όλης παραγωγικής διαδικασίας.
Η εξυγίανση ενός βαθιά προβληματικού συνταξιοδοτικού συστήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση, ούτε μπορεί να γίνει χωρίς θυσίες. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ένα σύστημα όπως το Ελληνικό, το οποίο αφέθηκε να φθάσει σε σημείο προχωρημένης σήψης, προτού τεθεί το θέμα της εξυγίανσής του.
Αφού ξεκαθαρίσει ο οχετός της διαφθοράς της τοπικής αυτοδιοίκησης – με άνοιγμα λογαριασμών – εταιρείες ελεγκτών κ.λ.π., οι δήμοι θα λειτουργούν ως εταιρείες: έσοδα – έξοδα, με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και με online δημοσιοποίηση της οικονομικής του δραστηριότητας.
Οι νόμοι που θεσπίζονται σε μία δημοκρατική κοινωνία πρέπει να εφαρμόζονται και η εφαρμογή της νομοθεσίας οφείλει πρωτίστως να έχει αποτέλεσμα. 'Αρα, το πόσο σκληρά ή χαλαρά εφαρμόζεται η νομοθεσία εξαρτάται προφανώς και από τις καταστάσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει.
Δυστυχώς σήμερα, η στάση ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας μας ως προς το θέμα της Δημόσιας Τάξης είναι εξωφρενικά επιλεκτική. Αρέσκεται στα αναρχικά συνθήματα, χρόνια τώρα γράφει στους τοίχους το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», αλλά από κανέναν δεν ακούστηκε ποτέ κάποιο σύνθημα «μπάτσοι δολοφονημένοι». Μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου αποκτήσαμε άλλη μια μέρα σίγουρου μπάχαλου: την επέτειο Γρηγορόπουλου. Οι έμποροι του ανθρώπινου πόνου καπηλεύονται τη μνήμη ενός αδικοχαμένου παιδιού για να κερδίσουν μια ακόμα ποσοστιαία μονάδα στις δημοσκοπήσεις. Φυσικά, κανένας δεν θυμάται ποια μέρα κάηκαν τα 4 θύματα της MΑRFIN, ή τα ονόματα, έστω, των αστυνομικών που δολοφονήθηκαν από τρομοκράτες. Επιλεκτική είναι η μνήμη τους - συνεπής στις προσταγές του πολιτικού marketing: αξιοποιούν ξεδιάντροπα ό,τι πουλάει.
Ακόμα και η έννοια του «ευρύτερου δημόσιου τομέα» είναι προκλητική. Αυτή η ελληνική πατέντα επινοήθηκε για να παρακαμφθεί (από όλα τα κόμματα) ο νόμος Πεπονή – έτσι ώστε να διορίζουν τους κομματικούς τους στρατούς στον «ευρύτερο», χωρίς ΑΣΕΠ. Ο δημόσιος τομέας οφείλει να είναι όσο πιο στενός γίνεται. Δεν θέλουμε ένα κράτος επιχειρηματία.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει. Το κράτος θα πρέπει να έχει λίγους και αυξημένων ικανοτήτων λειτουργούς, που θα έχουν ρυθμιστικό ρόλο. Οι μετατάξεις, η εφεδρεία, τα ποσοστά περικοπών απλώς κάνουν το πρόβλημα μεγαλύτερο και φέρνουν την χρεοκοπία ένα βήμα πιο κοντά. Ο σκοπός μας δεν είναι να «τιμωρηθούν» οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, αλλά να δημιουργήσουμε μια άλλη Δημόσια Διοίκηση. Το μεγαλύτερο έγκλημα του πελατειακού κράτους είναι το ότι δεσμεύει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων, που θα μπορούσαν να απογειώσουν την ελληνική οικονομία, υποχρεώνοντας τους να ασχολούνται με καρμπόν, σφραγίδες και διαβιβαστικά. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να βρουν ουσιαστικό παραγωγικό ρόλο σε μια νέα Ελλάδα, που θα αναπτύσσεται.
Είναι όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία: όταν μια χώρα ολόκληρη είναι βυθισμένη στη διαφθορά και οι όποιες ενέργειές της είναι για το «θεαθήναι», θα ήταν περίεργο ο Στρατός να αποτελούσε εξαίρεση. Όσοι υπηρέτησαν τη θητεία τους ξέρουν πολύ καλά πόσο αξιόμαχο είναι το πολυδιαφημισμένο «αξιόμαχο» και πόσο εκπαιδεύτηκαν γι' αυτό. Αλλά και όσοι σταδιοδρόμησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) γνωρίζουν ότι πολλές από τις πολιτικές επιλογές των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στερούνταν μακροχρόνιας στρατηγικής και διαπνέονταν από ψηφοθηρία και «λογική» εξυπηρέτησης πολιτικών υποχρεώσεων. Το αποτέλεσμα ήταν τα προβλήματα να διογκώνονται και να μεταφέρονται από την μία Κυβέρνηση στην άλλη. Όπου υπήρχαν θεσμικές διαδικασίες δεν εφαρμόσθηκαν, ενώ και η αναφερόμενη απ’ όλους διαφάνεια ήταν μόνο κατ’ επίφαση.
Προτείνουμε τη θέσπιση συγκεκριμένης σταθερής ημερομηνίας για τη διενέργεια εκλογών οι οποίες θα γίνονται οπωσδήποτε κάθε τέσσερα χρόνια, π.χ. την τελευταία Κυριακή του Μαΐου. Αν για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, από τους προβλεπόμενους στο Σύνταγμα, οι εκλογές γίνουν νωρίτερα, η κυβέρνηση που θα προκύψει δεν θα έχει 4ετή θητεία, αλλά το υπόλοιπο της τρέχουσας θητείας.
Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον συνεχών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, στοχεύουμε σε μία ενεργή Εξωτερική Πολιτική (ΕΠ) που θα διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και θα υποστηρίζει τους στόχους μας. Θέλουμε την Ελλάδα ικανή να προβλέπει τις διεθνείς εξελίξεις και να παίρνει έγκαιρα θέση σαν ένας έμπειρος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ διαθέτουμε και οξυδερκείς και έμπειρους διπλωμάτες, η παθητικότητα, οι κακές επιλογές, και οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν κάνει την Ελλάδα ουραγό της διεθνούς διπλωματίας. Σε μία συγκυρία όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει και η αξιοπιστία μας έχει φθάσει στο χαμηλότερο επίπεδο, στην ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ θα εργασθούμε για την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους και του περιφερειακού μας ρόλου.
Ανήκουμε στην Ευρώπη. Ιστορικά. Πολιτιστικά. Γεωγραφικά. Από το 1981 συμμετέχουμε ισότιμα στην διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της μεγαλύτερης προσπάθειας ειρηνικής συνύπαρξης λαών με διαφορετικές ιστορικές καταβολές. Λαών που στο παρελθόν προκάλεσαν δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους και τον πολύχρονο χωρισμό της ευρωπαϊκής ηπείρου από ένα σιδηρούν παραπέτασμα.
Δημιουργείται ειδικό δικαστήριο από ανώτατους δικαστικούς, για την εκδίκαση, με ταχείς ρυθμούς, υποθέσεων διαφθοράς.
Η σύνθεση του δικαστηρίου θα είναι 7μελής και θα προκύψει με κλήρωση μεταξύ των Αρεοπαγιτών, εφετών και των 10 αρχαιοτέρων προέδρων πρωτοδικών.
Τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων που έχουν πάρει στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Η ψήφος πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,7 ευρώ (που είναι κατά μέσον όρο και ο συντελεστής των μεγάλων κρατών της Ε.Ε.).
Ενδεικτικά, σήμερα τα ελληνικά κόμματα παίρνουν 10 ευρώ για κάθε ψήφο!
Κακώς ονομάζεται “μεταναστευτικό”. Η ακριβής ονομασία είναι “εισβολικό”. Η χώρα μας (και η Ευρώπη) υφίσταται κανονική εισβολή, από πλήθη κυρίως μουσουλμάνων, που όχι μόνο δε θέλουν να ενταχθούν στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, αλλά επιδιώκουν να τον ανατρέψουν εγκαθιδρύοντας, όταν αποκτήσουν πληθυσμιακή υπεροχή, τον θεοκρατικό ολοκληρωτισμό των πατρίδων τους. Είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία που χώρες που υφίστανται εισβολή χρηματοδοτούν τον εισβολέα! Όμως δεν έχουμε καμμία υποχρέωση να υποδεχθούμε και επιπλέον να χρηματοδοτήσουμε από κοινωνικούς πόρους που πληρώνει ο Ευρωπαίος και ο Έλληνας φορολογούμενους, ανθρώπους που έφυγαν από τη χώρα τους όχι λόγω πολέμου αλλά ακριβώς για να εκμεταλλευτούν το πλαίσιο κοινωνικής στήριξης της Ευρώπης. Αν συνεχίσουμε, το κοινωνικό κράτος θα καταρρεύσει και η Ευρώπη σε μερικές δεκαετίες θα γίνει ισλαμικό χαλιφάτο και μάλιστα με δημοκρατικές διαδικασίες.
Κάθε κράτος έχει δικαίωμα να αποφασίζει πόσους και ποιους ξένους μπορεί να δεχθεί στο έδαφός του. Υπάρχουν δύο αυτονόητες προϋποθέσεις γι’ αυτό:
Α) Οι υποψήφιοι μετανάστες να θέλουν να υιοθετήσουν το πλαίσιο ζωής της χώρας στην οποία μεταναστεύουν. Άλλιώς γιατί την επέλεξαν;
Β) Οι υποψήφιοι μετανάστες να παρουσιάζονται στις νόμιμες πύλες εισόδου της χώρας ή σε ευρωπαϊκές πρεσβείες και προξενεία του εξωτερικού για να ζητήσουν επίσημα να γίνουν δεκτοί.
Για όσους μπαίνουν παράνομα στη χώρα, κι επειδή οι όμορες με μας χώρες δεν βρίσκονται σε πόλεμο, δεν θα έπρεπε καν να δίδεται δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου. Για την παράνομη είσοδο θα έπρεπε να εφαρμόζεται ο υπάρχων νόμος ο οποίος προβλέπει σύλληψη, προφυλάκιση, δίκη, καταδίκη, έκτιση της ποινής και απέλαση. Αν όσοι έρχονται ήξεραν ότι θα συλληφθούν και θα είναι υπό κράτηση μέχρι να αποχωρήσουν, οι εισβολικές ροές θα κοβόντουσαν μαχαίρι. Μπορούμε να δημιουργήσουμε σε ακατοίκητα νησιά, δομές “φιλοξενίας” με πόρους της Ε.Ε. στις οποίες θα παραμένουν χωρίς δικαίωμα μετακίνησης όλοι οι εισβολείς με μία και μόνη προοπτική: την απέλαση. Στον παρανόμως εισελθόντα, εάν δεν βαρύνεται με άλλα ποινικά αδικήματα ή δεν καταζητείται, θα δίδεται το δικαίωμα, σε οποιαδήποτε φάση της παραπάνω διαδικασίας, να αναχωρήσει οικειοθελώς από τη χώρα, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, οπότε θα διακόπτονται οι εναντίον του νομικές ενέργειες.
Περισσότερα:
“Ούτε κραυγές, ούτε ψίθυροι”.
protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=26802
“Πολυπολιτισμικότητα και άλλα παραμύθια”
protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=35626
“Ευνουχισμένη διανόηση και άλλες αναπηρίες.”
protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=35932
“Ποιος πολιτισμός είναι ανώτερος”
athensvoice.gr/politics/74155_poios-politismos-einai-anoteros
“Θεός σφαγών και βιασμών”
athensvoice.gr/politics/75171_theos-sfagon-kai-viasmon
“Ζητούνται αρτιμελείς νομικοί”
eglimatikotita.gr/2014/08/blog-post_4.html
“Ο μεσαίωνας του φόβου”
marketnews.gr/article/19826/o_mesaiwnas_tou_fobou
“Ζωσμένοι με εκρηκτικά”
marketnews.gr/article/317202/zwsmenoi_me_ekrhktika
“Διαφωτισμός με προοδευτική συσκότιση”
athensvoice.gr/politics/135324_diafotismos-me-proodeytiki-syskotisi
“Ο Πόλεμος με το Ισλάμ τελείωσε”
liberal.gr/arthro/102432/apopsi/arthra/o-polemos-me-to-islam-teleiose.html
“Πλατεία Μωάμεθ πρώην Τραφάλγκαρ”
capital.gr/arthra/3203342/plateia-moameth-proin-trafalgkar
“Ο καρχαρίας ή εσύ”
capital.gr/story/3081086
“Η χημειοθεραπεία της μαντήλας”
liberal.gr/arthro/39300/apopsi/arthra/i-isonchimeiotherapeiasin-tis-mantilas.html
“Επιτέλους η σαρία γκρεμίζεται μέσω Στρασβούργου”
capital.gr/arthra/3219723/epitelous-i-saria-gkremizetai-meso-strasbourgou
“Υπάρχει γαλανόλευκο Ισλάμ”
marketnews.gr/article/447768/yparxei-galanoleyko-islam
“Από τον γέροντα Παστίτσιο στο Ισλάμ Μπαϊλντί.”
athensvoice.gr/politics/348936_apo-ton-geronta-pastitsio-sto-islam-mpailnti
“Η αβάσταχτη βιαιότητα της μη - βίας”
marketnews.gr/article/391462/h-abastaxth-biaiothta-ths-mh-bias
“Σημαδεύοντας την καρωτίδα της Δημοκρατίας”
capital.gr/arthra/3233749/simadeuontas-tin-karotida-tis-dimokratias
“Είμαστε λοιπόν ακροδεξιοί;”
marketnews.gr/article/1726631/eimaste-loipon-akrodeksioi
“Πριν να μάθετε πολιτική, ξεκινήστε μαθαίνοντας ανάγνωση”
marketnews.gr/article/2420716/prin-na-mathete-politiki-ksekinhste-mathainontas-anagnwsh
“Έχει δίκιο η μουσουλμάνα”
marketnews.gr/article/2452204/exei-dikio-h-mousoulmana
Ένα κράτος – Δύο κόσμοι; Ντοκυμαντέρ για το μεταναστευτικό και την ενσωμάτωση στη Γερμανία
dimiourgiaxana.gr/άρθρα-μελών/3429-ένα-κράτος-δύο-κόσμοι-ντοκυμαντέρ-για-το-μεταναστευτικό-και-την-ενσωμάτωση-στη-γερμανία
Η ναυτιλία είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας. Το 2010, παρά την κρίση, τα έσοδα σε ξένο συνάλλαγμα από την παροχή ναυτιλιακών υπηρεσιών έφτασαν τα 15,5 δισ. ευρώ, που προέρχονται από 750 ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων. Η ναυτιλία φέρνει πολύ περισσότερα χρήματα στη χώρα από τον τουρισμό (περίπου 9,5 δις ανά έτος) και ελαφρώς λιγότερα από το σύνολο των εξαγωγών (17 δισ.) Στη δεκαετία 2000-2010, η ναυτιλία συνεισέφερε 140 δισ. ευρώ σε εισπράξεις από ξένο συνάλλαγμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι στη πρώτη θέση διεθνώς, με 3.150, περίπου, πλοία που αντιπροσωπεύουν το 14% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει το 22% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων και το 17% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών μεταφοράς φορτίων χύδην.
Η Οικονομία δεν είναι, μόνο, αριθμοί. Είναι άνθρωποι. Είναι ψυχολογία. Πολλές φορές είναι αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία: αν οι άνθρωποι πιστέψουν ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, θα κινηθούν περισσότερο, θα ξοδέψουν περισσότερο, θα επενδύσουν περισσότερο και, ναι, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Αν πιστέψουν ότι οι Τράπεζες θα καταρρεύσουν, θα τρέξουν όλοι να αποσύρουν τις καταθέσεις τους και, ναι, θα καταρρεύσουν.
Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί η Παιδεία, η πιο σημαντική επένδυση για το μέλλον της χώρας, θα πρέπει να έχει πολιτικό προϊστάμενο και να αλλάζει κατεύθυνση και σύστημα κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός. Εξ ορισμού ο σωστός σχεδιασμός στην Παιδεία γίνεται με ορίζοντα δεκαετιών και γενεών ενώ ο κομματικός Υπουργός Παιδείας σχεδιάζει με ορίζοντα - στην καλύτερη περίπτωση - τις επόμενες εκλογές. Η ένταξη της Παιδείας στα... πεδία των μικροκομματικών συμφερόντων ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.
Άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης άνομων συμφερόντων και ιδεολογημάτων. Από τη μια η ρύπανση: ατομική, οικιακή, αστική, βιομηχανική, που έχει κάθε συμφέρον να συνεχίσει, όπως ήξερε. Από την άλλη η «προστασία» με την εγκληματική της έννοια δηλαδή η μέσω του περιβάλλοντος ανάδειξη τοπικών ηγετίσκων, γραφικών «περιβαλλοντολόγων», ή πληρωμένων (από αντίπαλο επιχειρηματία) ταραξιών οι οποίοι αντιτίθενται σε κάθε επενδυτικό έργο ακόμα και σε όσα σκοπό έχουν την... προστασία του περιβάλλοντος. Λίγες σοβαρές φωνές, που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να να συνδυαστεί με την προστασία του περιβάλλοντος, απαξιώνονται ή φιμώνονται από τους μεν και θεωρούνται «προδοτικές» από τους δε. Εμείς το περιβάλλον το θεωρούμε το σπίτι μας που οφείλουμε να το έχουμε καθαρό και περιποιημένο αλλά και να μπορούμε να ζούμε μέσα σ’ αυτό. Το περιβάλλον και η διαχείρισή του δεν προσφέρεται για ακτιβιστικό, ιδεολογικό, ρομαντικό ή πολιτικό αντικείμενο δραστηριότητας, αλλά είναι ένα πολύ ειδικό, τεχνικό, και υψίστης σημασίας πλέγμα ενεργειών και δραστηριοτήτων.
Τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, πάγιο αίτημα των Ελλήνων πολιτών που ζουν εκτός της Ελληνικής επικρατείας, είναι η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος στις ελληνικές εθνικές εκλογές, από την εκάστοτε χώρα διαμονής των. Παρόλο που όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα, (αλλά παράλληλα βάσει του νόμου και την υποχρέωση), συμμετοχής στις εθνικές εκλογές, στην πράξη αυτή είναι αδύνατον να υλοποιηθεί από τους εκτός επικρατείας πολίτες, (εκτός βεβαίως αν μεταβούν αυτοπροσώπως στην Ελλάδα για να ψηφίσουν).
Ο ελληνικός συνδικαλισμός είναι άλλη μιά ιδιαιτερότητα: δεν ελέγχεται από τα κόμματα – τα ελέγχει! Αποτέλεσε το μέσο μέσο πίεσης και εκβιασμού του πολιτικού συστήματος, με στόχο την προώθηση στενών συντεχνιακών συμφερόντων, κυρίως του Δημόσιου Τομέα. Η βάση του ελληνικού συνδικαλισμού ήταν ο κρατικός τομέας απασχόλησης (κυρίως οι ΔΕΚΟ).
Μια μελέτη του Θανάση Διαμαντόπουλου,
Καθηγητή στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου
“The morning is due to all,
to some is due the night
and to imperial few the auroral light”
Όπως θα παρατηρήσατε, η ενότητα επιγράφεται «σχέσεις Κράτους – Εκκλησιών» και όχι «σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας». Πορευόμαστε προς μία εποχή συγκατοίκησης με άλλα έθνη και άτομα άλλων θρησκειών και οφείλουμε να κινηθούμε ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα: σε εκείνο που έχει ως βάση του τον άνθρωπο και την ελευθερία να πιστεύει τον δικό του ή και κανένα θεό, και στο επίπεδο της εμβάθυνσης σε πατροπαράδοτες αξίες και στις ρίζες της ελληνικότητάς μας. Ο στόχος μας είναι να διαπλάσουμε ανθρώπους ανεξίθρησκους και ανοιχτόμυαλους, που όμως ταυτόχρονα θα κοινωνούν με την παράδοση του τόπου, όχι ως στείροι οπαδοί, αλλά ως δημιουργικοί και σύγχρονοι συνεχιστές της. Ανθρώπους με «έρμα» που να είναι πανανθρώπινο και ελληνικό.
Σύντομη εισαγωγή – η ποιότητα στο σύστημα Υγείας
Στη χώρα μας, τα προηγούμενα χρόνια η χρηματοδότηση της υγείας ήταν αναμφίβολα γενναιόδωρη. Δεν υστερούσε από τους μέσους όρους των χωρών της ΕΕ και ήταν ψηλά στις ταξινομήσεις του ΟΟΣΑ. Είναι το κόστος και η ποιότητα στην Υγεία παράλληλα μεγέθη; Έπιαναν τα χρήματα τόπο; Η διάχυτη αντίληψη είναι ότι δεν έπιαναν. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Διότι κάναμε και τα 3 λάθη που πρέπει να αποφεύγονται σε παρόμοια συστήματα : υπερ-χρησιμοποίηση πόρων, υπο-χρησιμοποίηση πόρων και εσφαλμένη χρήση πόρων.
Χωρίς διαμορφωμένες Υποδομές και Δίκτυα δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη. Το κατάλληλο μεταφορικό δίκτυο θα συνεισφέρει στη μεταφορά εμπορευμάτων, διευκολύνοντας την έγκαιρη και με χαμηλό κόστος παράδοση των προϊόντων στον αποδέκτη, είτε μιλάμε για τελικό σταθμό διανομής είτε για διαμετακομιστικό εμπόριο, όπως θα διευκολύνει και τη διακίνηση εργαζομένων και επισκεπτών με προφανή ποιοτικά, οικονομικά, τουριστικά και οικολογικά οφέλη.
Το ερώτημα είναι πώς θα έπρεπε να διαχειριστεί η χώρα μας τις Υποδομές της. Με τι μέθοδο θα εξασφαλίσει τη μέγιστη χρήση τους από το κοινό για να βελτιστοποιήσει τα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη; Ποιο θα μπορούσε να είναι το όραμα της χώρας μας όσον αφορά την ανάπτυξη των Δικτύων; Σε ποιους άλλους τομείς θα μπορούσε η χώρα μας να δραστηριοποιηθεί;
GR
EN