GR
EN 
Σε λίγες μέρες, ο Κωστής Ψαραδέλης και εγώ θα είμαστε οι πρώτοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Αττικής που θα εκπροσωπούμε τον μεταρρυθμιστικό χώρο σε ένα θεσμικό όργανο. Η εκλογή μας υπήρξε το αποτέλεσμα του 3% που ο συνδυασμός “Δημιουργούμε μαζί” πήρε στις εκλογές για την Περιφέρεια. Ο συνδυασμός υποστηρίχθηκε από τη “Δημιουργία, ξανά!”, τη “Δράση” και ανεξάρτητες προσωπικότητες του κεντρώου χώρου. Αρκετοί μάς επέκριναν γι’ αυτή τη συνεργασία, υπογραμμίζοντας ότι η απουσία από το ευρωψηφοδέλτιο των προέδρων των δύο κομμάτων τα αποδυνάμωσε και οδήγησε στο καθόλου ευχάριστο ποσοστό του 0,91%. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι το κύριο βάρος της προσπάθειας έπρεπε να δοθεί στις ευρωεκλογές.
Μολονότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν χαροποιεί κανέναν, η άποψή μου είναι ότι οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό σε τεχνικά θέματα και λιγότερο σε πολιτικά. Οι “Γέφυρες” ήταν ένα άγνωστο brand name. Tο υιοθετήσαμε για να προσδιορίσουμε έναν χώρο ευρύτερο από τη σύμπραξη Δράσης και Δημιουργίας, που θα περιελάμβανε και άλλες μεταρρυθμιστικές ομάδες από την οικολογία και τον φιλελεύθερο χώρο. Ως πρόθεση ήταν σωστή και έδειχνε πολιτικό ήθος. Απεδείκνυε στην πράξη ότι ούτε η «Δημιουργία, ξανά!» ούτε η «Δράση» επιδιώκουν παλαιοκομματικού χαρακτήρα «καπελώματα». Όμως ο ψηφοφόρος δεν πρόφτασε να μάθει τις «Γέφυρες». Πολλοί με ρωτούσαν μετά γιατί δεν κατεβήκαμε στις Ευρωεκλογές! Στην ώρα της κάλπης έπαιρναν ένα πακέτο από 43 ψηφοδέλτια, έψαχναν να βρουν τη Δημιουργία ή τη Δράση ή κάποιο γνωστό όνομα και έβλεπαν «Γέφυρες». Μολονότι υπήρχαν οι λογότυποι των δύο κομμάτων από κάτω, η πίεση του χρόνου μέσα στο παραβάν και ο όγκος των ψηφοδελτίων που έπρεπε να διαχειριστείς έκαναν τη ζημιά. Επίσης, σε πάρα πολλά εκλογικά τμήματα δεν έδιναν καθόλου τα ψηφοδέλτιά μας.
Αλλά υπάρχει και η πολιτική πλευρά. Η πόλωση που δημιουργήθηκε τεχνητά από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που αγνόησαν εντελώς τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα των εκλογών μεταφέροντας την αντιπαράθεση στα εσωτερικά και μόνο θέματα, «μάντρωσε» πάλι τους ψηφοφόρους που ψήφισαν ακόμα μία φορά το μη χείρον.
Όμως το πολιτικό παιχνίδι, είτε μας αρέσει είτε όχι, έτσι παίζεται από τους παλαιοκομματικούς. Στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε γίνουν, η πόλωση θα είναι πολύ μεγαλύτερη, εκτός αν ο ένας από τους δύο μονομάχους ξεφύγει στις δημοσκοπήσεις με διαφορά 7 μονάδων, πράγμα απίθανο. Ο εγκλωβισμός του ψηφοφόρου, όμως, συνυπάρχει με την έντονη δυσφορία του για τη φορομπηχτική κυβερνητική «πολιτική», την προστασία των «ημετέρων» πάση θυσία, και για την ανερμάτιστη, ευτελή αντιπολίτευση. Η αναντιστοιχία των σημερινών πολιτικών σχηματισμών με τις τάσεις του κοινού διευρύνεται. Θα οδηγήσει στην αναδιαμόρφωση του πολιτικού τοπίου;
Κάποια στιγμή, σίγουρα. Αλλά πότε; Κόμματα - συμφύρματα όπως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κρατιούνται στη ζωή λόγω του αντίπαλου δέους. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν θα γλυτώσουμε την ιλαροτραγωδία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και πάνε ακόμα παραπέρα υποστηρίζοντας ότι ίσως χρειάζεται μια τέτοια καταστροφή στην Ελλάδα για να τελειώνουμε μια και καλή με την αριστερίστικη μυθολογία. Δεν συμμερίζομαι την άποψη. Αν κυβερνήσει έστω και έναν μήνα αυτός ο παρανοϊκός συρφετός, η Ελλάδα θα γυρίσει στη δεκαετία του ’50. Όμως, προς τα εκεί την οδηγεί, αργά και βασανιστικά, και η αντιαναπτυξιακή πελατειακή πολιτική της κυβέρνησης. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Τι κάνουμε επομένως όσοι πιστεύουμε στην εκ βάθρων αναμόρφωση του πολιτικού μας συστήματος και, φυσικά, του δημόσιου τομέα; Κατ’ αρχήν συνεχίζουμε να το εκφράζουμε! Πολιτική είναι και η διάχυση των ιδεών, καθώς προετοιμάζουν το έδαφος. Το κύριο όμως μέλημά μας είναι να αποκτήσουμε ενιαία, αναγνωρίσιμη φωνή. Γι’ αυτό «Δράση» και «Δημιουργία, ξανά!»,με τη συμμετοχή όσων ξέρουν ότι μεταρρύθμιση δεν γίνεται με ευχές αλλά με ρήξεις, θα διοργανώσουμε μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του 2014 κοινό συνέδριο, δημοσιοποιώντας τις θέσεις μας για μια συνολική θεσμική μεταρρύθμιση.
Σ’ αυτό το συνέδριο θα αποφασιστεί η περαιτέρω πορεία: αυτονομία ή συνεργασία.
Πάντα ήμασταν υπέρ των συνεργασιών. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στον πολιτικό χάρτη αυτή η δυνατότητα. Κάποιοι πιέζουν για συνεργασία με το Ποτάμι. Το Ποτάμι όμως εξελίσσεται σε ένα αρχηγικό κόμμα, με όργανα «για τη βιτρίνα», μιμούμενο αυτό που υποτίθεται ότι καταγγέλλει. Κόμματα χωρίς εσωτερική δημοκρατία, φθείρονται και διαφθείρονται νομοτελειακά. Επιπλέον, θεωρούμε ότι μεταρρύθμιση δεν γίνεται με ευχές. Κι αν, τώρα που ξεκινάς, για να μην δυσαρεστήσεις κανέναν, δεν διατυπώνεις ούτε μία συγκεκριμένη πρόταση, τι θα κάνεις όταν βρεθείς σε θέση ευθύνης και τότε θα πρέπει όχι μόνο να δυσαρεστήσεις αλλά να συγκρουσθείς με ισχυρά διαπλεκόμενα συμφέροντα; Το Ποτάμι ξεκίνησε επανάσταση με νεροπίστολο. Μακάρι να πετύχει κάτι περισσότερο από το πιτσίλισμα του «αντιπάλου».
Άλλοι πιέζουν για συνεργασία με τη ΝΔ. Η αλήθεια είναι ότι στη ΝΔ υπάρχουν αρκετά σοβαρά στελέχη που θέλουν τη μεταρρύθμιση. Η ευρωπαϊκή εκσυγχρονιστική τάση στη ΝΔ δεν είναι αμελητέα. Όμως, όπως απέδειξε και ο τελευταίος ανασχηματισμός, το πάνω χέρι το έχει η... ελαφρολαϊκή δεξιά, με την πελατειακή της νοοτροπία. Ο πρωθυπουργός συνεχίζει να προκρίνει το κομματικό συμφέρον από το εθνικό, ενώ στο εσωτερικό του κόμματός του προσπαθεί να ισορροπήσει συναθροίζοντας ετερόκλητα στελέχη και ασύμβατες στρατηγικές. Αυτή όμως είναι η συνταγή της ήττας. Ο Σαμαράς επαναλαμβάνει το λάθος του Σημίτη. Δεν μεταρρυθμίζει το κόμμα του, άρα δεν έχει τη δύναμη να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα.
Το πώς είναι δομημένα τα κόμματα είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς τι σκέφτονται για την Ελλάδα. Δεν μπορείς να μεταγγίσεις αξίες που δεν έχεις, ούτε να εφαρμόσεις στη χώρα δομές που απέρριψες στην κομματική σου οργάνωση. Η «Δημιουργία, ξανά!» και η «Δράση» έχουν περάσει από το καμίνι των εσωτερικών διεργασιών. Ξεκαθάρισαν τα μέλη τους από τους πανταχού παρόντες γραφικούς, ερειστικούς, συμπλεγματικούς που εμφανίζονται σε κάθε παρόμοια προσπάθεια και δημιουργούν μόνο διαμάχες και αναστάτωση. Το σημαντικότερο: όλη αυτή η διαδικασία έγινε σε μας με δημοκρατικό καταστατικό τρόπο. Είναι εύκολο ο αρχηγός, ο επικεφαλής ή όπως αλλιώς τον λένε, να επαναλαμβάνει το γνωστό «παπανδρεϊκό»: «έθεσες εαυτόν εκτός κόμματος». Εμείς το κάναμε με τον δύσκολο τρόπο: δημιουργώντας δομές που επιτρέπουν την πολυφωνία χωρίς κακοφωνία και θεσπίζοντας ανεξάρτητες, εκλεγμένες από τη βάση, ελεγκτικές και δεοντολογικές επιτροπές. Επιπλέον, έχουμε δημιουργήσει δραστήριες περιφερειακές οργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό από εξαιρετικά στελέχη των τοπικών κοινωνιών.
Όμως, η κύρια διαφορά μας με όλα τα κόμματα, παλιά και καινούργια, είναι ο πολιτικός μας λόγος. Δεν μασάμε τα λόγια μας, δεν μετράμε το πολιτικό κόστος. Μιλήσαμε, πρώτοι, για τη θεσμική ανομία όλων των κομμάτων, για τη μάστιγα του κρατικού συνδικαλισμού, για την αλλαγή του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, για τις απολύσεις στο δημόσιο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση του εκσυγχρονισμού του. Μιλήσαμε, μόνοι εμείς (κανένας δεν τολμάει να θίξει αυτά τα θέματα), για τα απαράδεκτα προνόμια του club των εκδοτών: το αγγελιόσημο, τις χαριστικές ρυθμίσεις για τις συχνότητες, τα δανεικά κι αγύριστα που πάνε για κούρεμα, δηλαδή για φόρτωμα στις πλάτες του φορολογούμενου. Τιμωρηθήκαμε γι’ αυτό, με τον αποκλεισμό μας από τα συστημικά ΜΜΕ ή την ολοφάνερα εχθρική αντιμετώπιση τις ελάχιστες φορές που εμφανιζόμαστε.
Όμως αυτός ακριβώς ο λόγος, της πράξης κι όχι των ευχών, έχει δημιουργήσει μια κρίσιμη μάζα συνειδητοποιημένων
πολιτών που μας ψηφίζει γιατί μας γνωρίζει. Γι’ αυτό που είμαστε και όχι γι’ αυτό που νομίζει ότι είμαστε. Το ότι η απήχησή μας είναι πολύ μεγάλη στους νέους, είναι ένα προανάκρουσμα για το μέλλον της πολιτικής και ελπίδα ταυτόχρονα για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, για το οποίο θα αγωνιστούμε και σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο.
Ο ρόλος μας στην Περιφέρεια, εν μέσω 61 συμβούλων της Δούρου, δεν θα είναι εύκολος. Από μία άποψη, πάντως, είναι καλό που εξελέγη στην πιο σημαντική περιφέρεια της χώρας στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Θα φανεί η αστρονομική απόσταση ανάμεσα στην υποσχεσιολογία και στην πραγματική πολιτική. Εδώ δεν έχει χαμόγελα, αφίσες και τραγούδια από τα μεγάφωνα. Έχει σκουπίδια και υπανάπτυξη. Αλλά και αρκετό χρήμα. Πού θα το δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ελπίζω από την Περιφέρεια να ξεκινήσει η αποκαθήλωση των φαντασιώσεων του βαθέος ΠΑΣΟΚ για παραμονή στην εξουσία μέσω της συριζαϊκής μετάλλαξης.
Η πολιτική, το ξέραμε πριν αποφασίσουμε να ασχοληθούμε, είναι μαραθώνιος. Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Αλλά, ο καθένας μας έχει μπόλικες δεκαετίες προπόνησης στην παραγωγική οικονομία. Θα αντέξουμε. Και κάποια στιγμή, να είστε σίγουροι, οι αρχές του κράτους δικαίου θα εφαρμοστούν και σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα.
