Σε αγαπημένο θέμα των τελευταίων ημερών έχει αναδειχτεί, η αλλαγή του εκλογικού νόμου την ώρα που στο τραπέζι των διαβουλεύσεων βρίσκονται παράλληλα το ζήτημα του ανασχηματισμού, αλλά και της αναθεώρησης του Συντάγματος.  Επί του παρόντος η προσοχή εστιάζεται στην αλλαγή, αντικατάσταση, τροποποίηση (ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το) του ισχύοντος εκλογικού νόμου που ρυθμίζει το ελληνικό εκλογικό σύστημα.

Το 2004, ο Κώστας Σκανδαλίδης, όντας υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, στην κυβέρνηση Σημίτη, καταθέτει τον εκλογικό νόμο 3231/2004 (ο οποίος ισχύει έως και σήμερα) που μεταξύ άλλων ορίζει ¨bonus¨ 40 εδρών στο πρώτο κόμμα… Το 2008 ο τότε υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή, Προκόπης Παυλόπουλος τροποποιεί τον ν. 3231 και εισηγείται τον ν. 3636/2008, όπου το ¨bonus¨ των 40 εδρών, γίνεται 50…

Έκτοτε η ¨ενισχυμένη αναλογική¨ αποτελεί σημείο αμφιλεγόμενο, καθώς οι υποστηρικτές της θεωρούν πως έτσι επιτυγχάνεται πιο ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση, ενώ οι πολέμιοι αντιτάσσουν πως υπάρχει δυσανάλογη εκπροσώπηση του πρώτου κόμματος εις βάρος των μικρότερων κομμάτων. Πριν λίγες ημέρες ο κος. Κουβέλης, έφερε ξανά το ζήτημα της αντικατάστασης του εκλογικού νόμου στο προσκήνιο, με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καλοβλέπει την απλή αναλογική και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να μην έχει περιθώρια να πει όχι, αφού αυτό απαιτούσε εδώ και καιρό.

Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ., επικαλούνται την αλλαγή του εκλογικού νόμου ως ένα καλό, αλλά φθηνό κόλπο για να εμποδίσουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να σχηματίσει (ισχυρή) κυβέρνηση. Από την άλλη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που έχει αποδείξει ότι φοβάται να κυβερνήσει, λέει ¨ναι¨ στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, που τον οδηγεί στον μονόδρομο της συνεργασίας. Η απλή αναλογική απαιτεί από το πρώτο κόμμα ποσοστό πάνω από 50% των ψήφων, πράγμα που αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός για όλα τα κόμματα και άρα μπαίνει ένα τέλος στις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Άρα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει να συνεργαστεί αν έρθει πρώτο κόμμα και δεδομένου ότι οι (αντιμνημονιακοί) Ανεξάρτητοι Έλληνες πάνε για διάλυση, δύσκολα ο κος. Τσίπρας θα βρει συνεταίρους.

Ποιό είναι το συμπέρασμα όλων αυτών; Ότι ενώ η χώρα, είναι ένα βήμα πριν την καταστροφή, εμείς κοιτάμε πως θα εξολοθρέψουμε ο ένας τον άλλο και πως θα αποποιηθούμε των ευθυνών μας. Οι τρεις αρχηγοί εκμεταλλεύονται τον καλπονοθευτηκό νόμο και υποκρινόμενοι τους δημοκράτες ζητούν την αλλαγή του, την ώρα που  ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εγκλωβίζεται πίσω από την ανεδαφικότητα των απαιτήσεών του και την αδυναμία του να κυβερνήσει.

Στην παρούσα φάση είναι παντελώς αδιάφορη η αλλαγή του εκλογικού νόμου, καθώς το πρόβλημα δεν είναι πόσα και ποιά κόμματα θα μπουν στην Βουλή και πόσες καρέκλες θα έχουν για να κάθονται! Το πρόβλημα είναι, ότι στην παρούσα φάση η Ελλάδα, στερείται ηγετών και ικανών πολιτικών στελεχών. Όπως πολύ σοφά υποστήριζαν τόσο ο Μακιαβέλι, όσο και ο Μοντεσκιέ, η αλλαγή των θεσμών είναι δευτερεύουσας σημασίας, διότι τι να τους κάνεις τους καλούς θεσμούς, όταν δεν έχεις ικανά πολιτικά στελέχη για να τους εφαρμόσουν; Με λίγα λόγια, στην παρούσα φάση είναι πολιτικώς αδιάφορο το να συζητάμε αν είναι καλύτερη η απλή αναλογική ή η ενισχυμένη αναλογική ή η αναλογική 100 οκτανίων…

Οι εκλογικοί νόμοι είναι για να υπηρετούν την Δημοκρατία και τους πολίτες, όχι για να ασελγούν στο κορμί της Δημοκρατίας οι πολιτικοί αρχηγοί, εκμεταλλευόμενοι  την χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. Ο κόσμος ¨καίγεται¨ και τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης εκμεταλλεύονται μπροστά στα μάτια μας τους δημοκρατικούς θεσμούς δημιουργώντας τεχνητά προβλήματα για να έρθουν μετά να μας ¨πουλήσουν¨ τεχνητές δημοκρατικές κατά τα άλλα λύσεις!

Τα ψευτοδιλήμματα του εκλογικού νόμου

Αρθρογράφος
Author: Βασίλης Βρανάς
Διαβάστε επίσης

Θέλεις να κρατήσεις επαφή;

Το email θα χρησιμοποιηθεί μόνο για να λαμβάνεις ενημερώσεις.
Υποχρεωτικό πεδίο
Πρέπει να το τσεκάρετε

Θέλεις να βοηθήσεις κι εσύ;

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ δεν παίρνει κρατική επιχορήγηση. Για τη λειτουργία της, στηρίζεται αποκλειστικά σε εισφορές μελών, σε δωρεές φίλων και φυσικά σε πολλές ώρες εθελοντικής εργασίας. Βοήθησε το μοναδικό κόμμα που αντιτίθεται στον κρατισμό κάθε απόχρωσης.

Οικονομική ενίσχυση